Kolczatkowate

Z Wikipedii

Kolczatkowate
Kolczatka
Systematyka
Domena	eukarioty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	ssaki jajorodne
Rząd	stekowce
Rodzina	kolczatkowate
Nazwa systematyczna
Tachyglossidae
Gill, 1872
Systematyka w Wikispecies
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Kolczatkowate (Tachyglossidae) - rodzina stekowców z podgromady ssaków jajorodnych. Zwierzęta te występują tylko na obszarach Australii, Tasmanii i Nowej Gwinei. Ich cechą charakterystyczną jest wydłużony pysk - tzw. ryjek czy dziób. Ryjek ten ma podstawę kostną. Na jego końcu znajduje się niewielki otwór gębowy, przez który zwierzę wysuwa bardzo długi język. Kolczatki są ssakami jajorodnymi, a w ich budowie zachowały się pewne cechy gadzie. Mowa tu o kloace, czyli końcowej części jelita, do której otwierają się jajowody i nasieniowody. Samce kolczatek, które nie mają penisa w ścisłym tego słowa znaczeniu, wyposażone są w zadziwiający narząd kopulacyjny, "ujawniający" się dopiero pod sam koniec gry wstępnej. Jest to czterogłowy twór, który podczas kopulacji zostaje wprowadzony do kloaki samicy. Każda z "głów" tego narządu może wydzielać nasienie. Prawdopodobnie budowa taka zapewnia bardziej równomierne rozprowadzenie nasienia w kloace, a tym samym zwiększenie prawdopodobieństwa zapłodnienia. W trakcie ciąży u samicy powstaje na brzuchu zagłębienie zwane "wylęgarką". Do wylęgarki składane są lepkie jaja, które przytwierdzają się do ścianki na czas inkubacji, czyli ok. 7-10 dni. Młode jest bardzo bezradne i zostaje w wylęgarce do czasu uzyskania pewnej samodzielności i porośnięcia kolcami, czyli przez około trzech tygodni. Samica nie ma sutków, młode ssie pewne miejsca na jej brzuchu, które pod wpływem ssania kształtują się w tzw. "niby-sutki".

[edytuj] Systematyka ^[1]

Rodzaj Tachyglossus Illiger, 1811

• Tachyglossus aculeatus - kolczatka australijska

Rodzaj Zaglossus Gill, 1877

• Zaglossus attenboroughi
• Zaglossus bartoni
• Zaglossus bruijni - prakolczatka

oraz wymarłe:

• Zaglossus hacketti
• Zaglossus robustus

[edytuj] Przypisy

1. ↑ Po rewizji przeprowadzonej przez Flannery i Groves, 1998