Komisje Dobrego Porządku
Z Wikipedii
Komisje Dobrego Porządku (Komisje Boni Ordinis) – kolegialne instytucje administracji miejskiej, powołane w wyniku decyzji sejmu konwokacyjnego z 1764, znoszących niektóre jurydyki miejskie i serwitoriaty.
[edytuj] Działalność
Pierwszą Komisję Dobrego Porządku utworzył Stanisław August Poniatowski 1 czerwca 1765 dla Starej i Nowej Warszawy. Sejm 1768 zdecydował o utworzeniu Komisji Dobrego Porządku we wszystkich miastach królewskich. W czasach rządów Rady Nieustającej w latach 1775-1789 powołano je w większości miast królewskich Korony i Wielkiego Księstwa Litewskiego. W ich skład wchodziło każdorazowo od 6 do 14 członków, powoływanych z okolicznej szlachty. W 1777 zostały podporządkowane Departamentowi Policji Rady Nieustającej. Sejm Czteroletni przekazał kompetencje Komisji Dobrego Porządku Komisji Policji Obojga Narodów i Komisjom Porządkowym Cywilno-Wojskowym.
[edytuj] Kompetencje
Do ich kompetencji należał nadzór nad finansami miejskimi, kontrola działalności cechów rzemieślniczych i gildii kupieckich. Komisje te wydawały ordynacje dla poszczególnych miast, decydując m. in. o planowaniu przestrzennym ich zabudowy, brukowaniu ulic, budowie kanałów itp.