Komitet Centralny Narodowy
Z Wikipedii
Komitet Centralny Narodowy (KCN) – tajny organ kierowniczy obozu czerwonych, działał od czerwca 1862 roku w Warszawie, wyłoniony z Komitetu Miejskiego. Prowadził przygotowania do powstania styczniowego: rozbudował organizację konspiracyjną, wyznaczył podatek narodowy, powołał policję narodową.
Po wybuchu powstania przekształcony w Tymczasowy Rząd Narodowy (styczeń 1863), po upadku dyktatury Mariana Langiewicza nazywał się oficjalnie Rządem Narodowym. Do jego czołowych działaczy należeli: Jarosław Dąbrowski, Zygmunt Padlewski, Agaton Giller, Bronisław Szwarce, jego organem prasowym był Ruch.
[edytuj] Bibliografia
- Maroń J., Piotrowski J., Czapliński M., Rosik S., Fras Z. (1999); Słownik Encyklopedyczny Historia, wyd. Europa, ISBN 83-85336-95-8
