Konsola gier wideo
Z Wikipedii
Konsola do gier – urządzenie o wyspecjalizowanej architekturze przeznaczone do uruchamiania gier wideo, zwykle umieszczone w niedużej obudowie wyposażonej w niezbędne złącza (dla joypadów, telewizora, zasilania i inne). Dostępne są również zaawansowane urządzenia do sterowania grą, np.:
- arcade stick (głównie do bijatyk, przewijanych strzelanin oraz tzw. gier arcade),
- pistolet (do strzelanin FPP, w których nie kieruje się chodem bohatera),
- kierownica (do gier wyścigowych),
- mata (do gier tanecznych),
- pokrętło sterujące – używane w klasycznych grach typu Pong (dziś jako ciekawostka).
Większość konsol ma wbudowany czytnik pamięci zewnętrznych (CD-ROM, DVD, kartridż, GD-ROM), na których przechowuje się gry. Starsze konsole miały natomiast od jednej do kilkudziesięciu gier zapisanych na stałe w nieusuwalnej pamięci tylko do odczytu, co było bardzo wygodne, lecz zdecydowanie ograniczało możliwość wyboru gier.
Ze względu na istotne różnice sprzętowe gry należy nabywać w wersjach przeznaczonych dla danej konsoli (o ile wydawca przygotował taką).
Spis treści |
[edytuj] Historia konsoli
- Ta sekcja jest zalążkiem. Jeśli możesz, rozbuduj ją.
Pierwszą konsolą (i jednocześnie grą uważaną powszechnie za pierwszą w historii) jest Pong, która została wydana przez firmę Atari w 1972 roku.
[edytuj] Konsole przenośne
Specyficzną kategorią tych urządzeń są konsole przenośne, nazwane czasami niepoprawnie z angielska handheldami. Najczęściej mają one niewielkie rozmiary, wyposażone są w wyświetlacz ciekłokrystaliczny, czytnik pamięci zewnętrznych i akumulatory. Dzięki przenośności są one doskonałym rozwiązaniem np. podczas podróży, gdy waga i rozmiary konsoli mają istotne znaczenie. Do tej kategorii należą m.in. Game Boy, PlayStation Portable, Nintendo DS Lite.
[edytuj] System operacyjny
Konsole mają wbudowany własny, najczęściej niewidoczny dla użytkownika system operacyjny lub nie posiadają go wcale (np. GameBoy), jednak istnieją projekty umożliwiające uruchomienie alternatywnego systemu, np. Linuksa na PlayStation 2, Xbox, GameBoy Advance, Nintendo DS – niekiedy wbrew woli producentów. Projekty takie nie znajdują jednak zbyt wielkiego zastosowania, ze względu na dopracowanie oryginalnych systemów operacyjnych, co związane jest z jedną z najważniejszych cech konsoli - stabilnością.