Konstancja Gładkowska

Z Wikipedii

Konstancja Gładkowska, zamężna Grabowska (ur. 10 czerwca 1810 w Warszawie, zm. 21 grudnia 1889 w Skierniewicach) - polska śpiewaczka, młodzieńcza muza i pierwsza miłość Fryderyka Chopina.

Urodziła się 10 czerwca 1810 roku w Warszawie. Kształciła się w warszawskim konserwatorium. W 1829 roku podczas koncertu solistek uczelni poznała Fryderyka Chopina, dla którego stała się natchnieniem. Gdy jesienią 1830 roku Fryderyk Chopin wyjechał z kraju, śpiewała na jego pożegnalnej imprezie. Korespondencja między zakochanymi urwała się po jakimś czasie. W 1832 roku poślubiła Józefa Grabowskiego i zamieszkała w majątku męża, w Raduczu koło Rawy Mazowieckiej. Małżeństwo układało się szczęśliwie. Para doczekała się 5 dzieci. W 1845 roku Konstancja Gładkowska straciła wzrok i mimo prób leczenia nigdy go nie odzyskała. W 1878 roku zmarł mąż Józef Grabowski. W 1879 roku przeniosła się Skierniewic i tam zmarła w 1889 roku. Została pochowana na cmentarzu w Babsku.

W Skierniewicach w drewnianym dworku, w którym mieszkała, urządzona została Izba Historii Skierniewic, gdzie zgromadzono pamiątki po artystce.