Skierniewice
Z Wikipedii
Współrzędne: 51°57'10" N 20°8'30" E
Skierniewice | |||||
|
|||||
Województwo | łódzkie | ||||
Powiat | miasto na prawach powiatu | ||||
Gmina - rodzaj |
Skierniewice miejska |
||||
Prawa miejskie | 1457 | ||||
prezydent | Leszek Trębski | ||||
Powierzchnia | 32,6 km² | ||||
Położenie | 51° 57'10'' N 20° 8'30'' E |
||||
Wysokość | 112-138 m n.p.m. | ||||
Liczba mieszkańców (2007) - liczba ludności - gęstość |
49300 1507,12 os./km² |
||||
Strefa numeracyjna (do 2005) |
(+48) 46 | ||||
Kod pocztowy | 96-100 | ||||
Tablice rejestracyjne | ES, ESK | ||||
Położenie na mapie Polski
|
|||||
Miasta partnerskie | Gera Châtelaillon-Plage Pursgstall Szentes Náměšt na Hané |
||||
Urząd miejski3
Rynek 196-100 Skierniewice tel. (+48)46 833 23 23; (e-mail) |
|||||
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons | |||||
Strona internetowa miasta |
Skierniewice – miasto powiatowe położone na Równinie Łowicko-Błońskiej, w połowie drogi między Warszawą a Łodzią oraz powiat grodzki w województwie łódzkim, stolica województwa skierniewickiego w latach 1975-1998.
Spis treści |
[edytuj] Położenie geograficzne
Miasto położone jest w dorzeczu Wisły, na Nizinie Środkowomazowieckiej, w południowej części Równiny Łowicko-Błońskiej.
Skierniewice są otoczone od północy przez Puszczę Bolimowską, która stanowi fragment Bolimowskiego Parku Krajobrazowego. Fragment zachodniej granicy miasta wyznacza Las Zwierzyniec. Na południowy wschód od miasta znajduje się las w Strobowie i Pamiętnej. Wschodnia granica miasta styka się z rzeką Rawką.
Wysokości bezwzględne zmieniają się niewiele na obszarze miasta i wynoszą od 112 m n.p.m. na krawędzi Puszczy Bolimowskiej do 138 m n.p.m. w południowo-wschodnim rejonie miasta.
W Skierniewicach łączą się trasy kolejowe z Warszawy, Łodzi i Koluszek oraz Kutna i Łowicza.
[edytuj] Demografia
Stan na dzień 31 grudnia każdego roku (2003-2006), zameldowani na pobyt stały i czasowy łącznie.[1]
[edytuj] Historia miasta
[edytuj] Pierwsze pisemne świadectwa
Pierwsza pisemna wzmianka o Skierniewicach pochodzi z roku 1359. Wtedy właśnie arcybiskup Jarosław Bogoria ze Skotnik przyjął w Skierniewicach księcia mazowieckiego Siemowita III. Książę, którego państewko obejmowało swym zasięgiem Skierniewice, potwierdził w nim arcybiskupią własność tych terenów, a mieszkańców wsi obdarzył nowymi przywilejami.
Arcybiskup Jarosław Bogoria był prawdopodobnie pierwszym z prymasów Polski, który na stałe przebywał w swoich siedzibach w Łowiczu i Skierniewicach. Za jego panowania Skierniewice i całe dobra arcybiskupie zaczęły odnotowywać rozwój ekonomiczny i szybko rozrosły się do całkiem dużej osady, którą można było przekształcić w miasto.
[edytuj] Lokacja miasta
Przywilej lokacyjny Skierniewic podpisał arcybiskup Jan Odrowąż ze Sprowy. Stało się to 19 lutego 1457 roku w Uniejowie. Do miasta wcielono nie tylko osadę Skierniewice, ale także pobliską wieś Dęba. Jan Odrowąż rozbudował i zaludnił miasto, wybudował kościół oraz wyznaczył dnie targowe na każdy czwartek i sobotę (jest tak do dziś) i jarmark w dzień św. Jakuba (25 lipca). Skierniewice stały się znanym ośrodkiem rzemieślniczo-handlowym.
Prawa miejskie nadane przez Odrowąża wraz z przywilejami potwierdził w 1463 roku król Kazimierz Jagiellończyk.
Z biegiem czasu Skierniewice stawały się główną wypoczynkową siedzibą polskich prymasów, w której wielokrotnie przyjmowali najznamienitszych gości.
Prymas Jan Przerębski (1559-1562) szczególnie przyczynił się do sławy miasta w całej Polsce. Założył on w Skierniewicach szkołę, której absolwenci z dobrymi skutkami studiowali później na Akademii Krakowskiej. Kierownictwo szkoły powierzył Benedyktowi Herbestowi, który jednak po śmierci swego protektora opuścił miasto, a szkoła zaczęła chylić się ku upadkowi.
W 1610 roku rozpoczęła się budowa pałacu arcybiskupiego. Jego budowę ukończył prymas Wawrzyniec Gembicki. W pałacu tym przyjmowani byli przez prymasów królowie Polski, a także miała miejsce siedziba sądów arcybiskupich.
Pierwszym, który przyjechał do Skierniewic był Jan Kazimierz, poszukujący w 1652 roku schronienia przed "morowym powietrzem". Kiedy jednak choroba pojawiła się w mieście, przeniósł się do Łowicza.
Na jesieni 1672 roku Skierniewice odwiedził późniejszy król Polski, hetman wielki koronny Jan Sobieski.
[edytuj] Rozwój i świetność miasta (XVIII wiek)
Pałac arcybiskupi oraz gotycki kościół prymasów spłonęły w pożarze na początku XVIII wieku. Pałac szybko odnowiono w 1721 roku. Jednocześnie abp Stanisław Szembek wybudował nowy barokowy kościół pw. św. Stanisława.
Wraz ze śmiercią króla Augusta II Sasa w 1733 roku rozpoczął się dla Skierniewic krótki czas świetności na politycznej mapie Polski. W mieście urzędował wtedy prymas Teodor Andrzej Potocki, który z urzędu stał się interreksem. Wkrótce miał sprawować ten urząd ponownie po ucieczce Stanisława Leszczyńskiego z kraju a przed objęciem tronu przez Augusta III. W ten sposób Skierniewice awansowały do miana "drugiej stolicy Polski".
W latach 80. XVIII w. prymas Antoni Ostrowski podjął decyzję o przebudowie swego pałacu oraz wybudowaniu nowego kościoła prymasowskiego pw. św. Jakuba na miejscu dawnego gotyckiego. Projektu podjął się nadworny architekt królewski Efraim Schroeger.
Ostatnim z prymasów, który swój urząd sprawował ze Skierniewic był Ignacy Krasicki. To właśnie w Skierniewicach powstawały jego fraszki. Wydawał też tu redagowaną przez siebie gazetę "Co tydzień".
Rozwój miasta w XVIII wieku wiązał się z powstawaniem manufaktur sukienniczych.
[edytuj] Rozbiory Polski
W czasie rozbiorów Skierniewice trafiły do zaboru pruskiego. Prymasi stracili swoje posiadłości na rzecz króla pruskiego, a miasto zaczęło podupadać.
Wojny napoleońskie przyniosły na chwilę powiew wolności. Skierniewice znalazły się w granicach Księstwa Warszawskiego, lecz po upadku Bonapartego znalazły się wraz z całym Księstwem we władaniu carów Rosji.
W roku 1867 Skierniewice otrzymały rangę miasta powiatowego i wraz z pobliskimi gminami zostały wyłączone z powiatu rawskiego.
W 1875 roku ukończona zostaje budowa dworca kolejowego Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. Miasto po okresie stagnacji ponownie ożywa. Rodzina carska co kilka lat przyjeżdżała do Skierniewic, które były ich miejscem odpoczynku, a okoliczne lasy były areną carskich polowań.
Skierniewice były także miejscem spotkania trzech cesarzy. W pałacu należącym wtedy do cara Rosji spotkali się w 1884 roku car Aleksander III, cesarz Austrii Franciszek Józef I i cesarz Niemiec Wilhelm I. Prowadzili tam rozmowy dotyczące przyszłości Polski, będącej pod zaborami.
W czasie przynależności Skierniewic do Rosji w mieście znajdowały się koszary wojskowe. Stacjonowały w nich dwa pułki wojsk carskich. Dla nich przede wszystkim wybudowano w pobliżu koszar cerkiew prawosławną. Dziś jest to kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.
[edytuj] I wojna światowa
Wybuch I wojny światowej wprowadził sporo zamieszania w mieście. W rejonie miasta toczyły się kilkutygodniowe zawzięte walki, a Skierniewice zajęli Niemcy (wkroczyli do miasta bez walki). 24 października 1914 roku Rosjanie odbili miasto, by ostatecznie wycofać się z niego w grudniu. Wtedy front ustabilizował się na linii pobliskiej rzeki Rawki, a walki przybrały charakter wojny pozycyjnej, front utrzymał się do lipca 1915. W czasie tych walk wojska niemieckie po raz pierwszy użyły gazów bojowych.
[edytuj] II Rzeczpospolita
Po zakończeniu I wojny światowej w 1918 roku Skierniewice ponownie zaczęły rozkwitać. W 1916 roku (jeszcze w czasie wojny) przy placu św. Floriana wybudowano elektrownię. Dostarczała ona w 1925 roku prąd do prawie 400 domów w mieście. Dziś z elektrowni pozostała jedynie zabytkowa brama.
W Skierniewicach zaczęły powstawać także inne zakłady produkcyjne. Wybudowano m.in. hutę szkła, fabrykę sklejki. W Skierniewicach umieściła swoje wydziały Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego oraz doświadczalne gospodarstwo ogrodnicze.
W roku 1927 Skierniewice gościły prezydenta Mościckiego. Przyjechał on do miasta na otwarcie Domu Sejmikowego (znajdującego się między ulicami Jagiellońską i Konstytucji 3 Maja).
[edytuj] II wojna światowa
Skierniewice zostały zajęte przez wojska niemieckie 10 września 1939 roku i weszły pod zarząd okupacyjny. 1 kwietnia 1941 roku straciły miano miasta powiatowego i włączone zostały do powiatu łowickiego.
17 stycznia 1945 roku do Skierniewic wkroczyły wojska radzieckie. W tym samym czasie główne siły garnizonu niemieckiego ulokowanego w mieście w pośpiechu się wycofywały.
[edytuj] Polska Ludowa
Władze ludowe przywróciły Skierniewicom rangę miasta powiatowego.
Skierniewice stały się ważnym ośrodkiem rozwojowym rolnictwa. W 1951 roku utworzono Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa, a w 1964 Instytut Warzywnictwa. Ważną rolę odegrał Zakład Genetyki Roślin PAN.
Reformą administracyjną w 1975 roku zlikwidowano powiat skierniewicki, a w jego miejsce utworzono województwo skierniewickie. W związku z tym zapadła decyzja o rozbudowie miasta i powiększeniu liczby jego mieszkańców, które było jednym z najmniej ludnych miast wojewódzkich i zamieszkane było przez niespełna 30 tys. osób. Zamiar ten zamierzano zrealizować głównie poprzez zbudowanie dużego osiedla mieszkaniowego z wielkiej płyty; 1977 r. rozpoczęła się budowa osiedla Widok, obecnie skupiającego blisko 1/3 mieszkańców Skierniewic.
[edytuj] III Rzeczpospolita
Reforma administracyjna w 1999 roku zmniejszyła liczbę województw, a Skierniewice na prawach powiatu grodzkiego znalazły się w województwie łódzkim.
[edytuj] Zabytki Skierniewic
- Zabytkowy rynek miejski z zabudową kamienicową z końca XIX i początku XX wieku.
- Ratusz miejski wybudowany w zwartym ciągu kamienic na miejscu dawniejszego drewnianego ratusza w 1847 roku.
- Zespół pałacowo-parkowy, w tym:
- Pałac arcybiskupów gnieźnieńskich wybudowany w 1619 roku, przebudowany w 1780.
- Park pałacowy położony po obu stronach rzeki Łupi; jego początki sięgają XV wieku, był później dwukrotnie przekomponowywany (w stylu barokowym pod koniec XVIII wieku, ogród angielski w XIX w.).
- Klasycystyczna brama parkowa z dwoma kordegardami wybudowana w latach 1779-1780.
- Willa "Aleksandria", zwana także pałacykiem "Sabadiany", z 1841 roku, według projektu Adama Idźkowskiego, rozbudowana w XX w.
- Kościół pw. św. Stanisława przy ul. Rawskiej wraz z cmentarzem św. Rocha, wybudowany w 1720 roku, najstarszy z zachowanych obecnie kościołów w Skierniewicach.
- Kościół pw. św. Jakuba Apostoła przy ul. Senatorskiej, wzniesiony w 1781 na miejscu dawniejszego kościoła gotyckiego. Budynek plebanii budowany od 1924 do 1931 roku.
- Modrzewiowy dworek przy ul. św. Floriana, w latach 1879-1889 dom Konstancji Gładkowskiej, dziś Izba Historii Skierniewic.
- Budynki koszarowe wojsk carskich z końca XIX wieku przy ul. Batorego.
- Kościół pw. Wniebowzięcia NMP na placu Jana Pawła II wzniesiony jako cerkiew prawosławna w latach 1909-1911 jako kościół garnizonowy dla stacjonujących wojsk carskich.
- Dworzec kolejowy Skierniewice, Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej, wybudowany w 1875 według planów Jana Heuricha w stylu gotyku angielskiego z wnętrzami neoklasycystycznymi.
- Kompleks Parowozowni przy ul. Łowickiej 1, wzniesiony w 1845 roku jako jeden z ważniejszych obiektów technicznych pierwszej na ziemiach polskich linii kolejowej: Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej.
- Willa Kozłowskich z 1890 roku, przebudowana w 1910, przy ulicy Piłsudskiego. Dziś siedziba Urzędu Stanu Cywilnego w Skierniewicach.
- Dom Sejmikowy (siedziba starostwa powiatowego) przy ul. Konstytucji 3 Maja, budowany w latach 1922-1927.
- Cmentarze:
- rzymskokatolicki św. Józefa przy ul. Kozietulskiego,
- żydowskie przy ul. Granicznej i Strobowskiej,
- wielowyznaniowy STRZELBA przy ul. Strobowskiej,
- rzymskokatolicki św. Rocha przy kościele św. Stanisława
[edytuj] Edukacja
- Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa
- Wyższa Szkoła Ekonomiczno-Humanistyczna
- Centrum Edukacji Milenium
- Liceum ogólnokształcące im. Bolesława Prusa
- Liceum klasyczne im. ks. Stanisława Konarskiego
- Gimnazjum im. ks. Stanisława Konarskiego
- Zespół Szkół nr 4
- Szkoła Podstawowa nr 2 im. Tadeusz Kościuszko
- Zespół Sportowych Szkół Ogólnokształcących (ZSSO) nr 5
- Zespół Szkół Zawodowych im. Wincenta Rzymowskiego (nr 3)
[edytuj] Miasta partnerskie
Miasto | Strona www | Państwo | Początek współpracy |
---|---|---|---|
Gera | http://www.gera.de/ | Niemcy | 1976 |
Châtelaillon-Plage | http://www.chatelaillon-plage.fr/ | Francja | 1990 (1994 – Akt Zbratania) |
Pursgstall | http://www.purgstall.at/ | Austria | 1988 |
Szentes | http://www.szentes.hu/ | Węgry | 2004 |
Náměšt na Hané | http://www.namestnahane.cz/ | Czechy | 2005 |
Łubnie | Ukraina | 2007 - oświadczenie intencyjne | |
Lewice | http://www.levice.sk/ | Słowacja | 2004 |
[edytuj] Bibliografia
- Rys historyczny Skierniewic w 120 lat. Straż Ogniowa Ochotnicza Miasta Skierniewice. Reprint jednodniówek 1930, 1955, 1980, Skierniewice 2000
- Skierniewicki samorząd w latach 1990-2000, Skierniewice 2000, ISBN 83-909180-3-X
- Program ochrony środowiska wraz z planem gospodarki odpadami dla miasta Skierniewice w latach 2004-2011, Skierniewice 2004, [1]
Przypisy
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Mapy: Autopilot • Google Maps • Szukacz • Targeo • Zumi
- Zdjęcia satelitarne: Google Maps • Wikimapia • Zumi
Miasta na prawach powiatu: Łódź • Piotrków Trybunalski • Skierniewice
Powiaty: bełchatowski • brzeziński • kutnowski • łaski • łęczycki • łowicki • łódzki wschodni • opoczyński • pabianicki • pajęczański • piotrkowski • poddębicki • radomszczański • rawski • sieradzki • skierniewicki • tomaszowski • wieluński • wieruszowski • zduńskowolski • zgierski