Konstantyn II (król Szkocji)

Z Wikipedii

Causantín mac Áeda (Konstantyn II) (przed 879 – 952) - Król Alby w latach 900 to 943. Syn Aedha. Był jednym z najdłużej panujących królów szkocji, dłużej od niego panował tylko Wilhelm I Lew.

[edytuj] Walki z wikingami:

Był wielkim wrogiem wikingów, gdy Anglia została najechana i bronił się już tylko Wessex wyruszył ze swą armią przeciw wspólnemu wrogowi. Kronika biskupa Cellacha (1 kronika Szkocji) wspomina to tak:

Spotkał się na wzgórzu Blief i wezwał armię ze Scone po otrzymaniu błogosławieństwa, ruszył do walki z północnymi najeźdźcami

W 914 wysłał swą armię do Irlandii by pokonać niepokornego Ivresa.

[edytuj] Anglia:

Narobił sobie wrogów u południowych sąsiadów i zdobył wiele angielskich miast min. Chester, Sunderland. Zdobył Bernicię a jego syn Eochaid wkroczył tryumfalnie do Manchesteru.

[edytuj] Koniec panowania:

Został zmuszony do abdykacji przez swego kuzyna Malkolma II, nie próbował odzyskać tronu. Zmarł i pochowany jest na wyspie Iona. Tron zdołał odzyskać jego syn Indulf w 954 roku.