Konstytucja Rosji z 1918
Z Wikipedii
Konstytucja Rosji bolszewickiej została uchwalona po rewolucji październikowej 10 lipca 1918 roku przez V Wszechrosyjski Zjazd Rad. Była ona ważnym dokumentem dla późniejszego powstania ZSRR.
Cechami charakterystycznymi dla tego dokumentu było:
- Państwo zostało określone mianem Rosyjskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej
- Najwyższa władze w państwie sprawował Wszechrosyjski Zjazd Rad Delegatów Robotniczych, Chłopskich, Czerwonoarmijskich i Żołnierskich. Miał on być zwoływany minimum dwa razy w roku.
- W okresie miedzy zjazdami najwyższa władze sprawował Wszechrosyjski Centralny Komitet Wykonawczy. Był on najwyższym organem ustawodawczym, zarządzającym i kontrolnym państwa. Powoływał rząd bolszewicki – Radę Komisarzy Ludowych.
- Podstawowym celem polityki zagranicznej miało być zwycięstwo socjalizmu we wszystkich krajach.
- Obywatelom zostały przyznane podstawowe wolności (słowa, druku, zrzeszania sie ludzi pracujących itd.).
- Każdy obywatel miał też wiele obowiązków. Podstawowym był obowiązek pracy – art. 18 konstytucji „Kto nie pracuje, ten nie je”.
- Brak monteskiuszowskiego podziału władzy, ogólnikowość i ideologizm. Ustawa zasadnicza wprowadzała chaos prawny, a praktyka konstytucyjna znacznie różniła się od zapisów.
