Kontrolerzy

Z Wikipedii

Kontrolerzy
Oryginalny tytuł	Kontroll
Gatunek	komedia thriller
Kraj produkcji	Węgry
Język	węgierski
Główne role	Sándor Csányi Zoltán Mucsi Csaba Pindroch Sándor Badár Zsolt Nagy
Data premiery	20 listopada 2003 (świat) 14 stycznia 2005 (Polska)
Czas trwania	105 min.
Produkcja
Reżyseria	Nimród Antal
Scenariusz	Jim Adler Nimród Antal
Muzyka	Neo
Zdjęcia	Gyula Pados
Scenografia	Balázs Hujber
Kostiumy	János Breckl
Montaż	István Király
Produkcja	Tamás Hutlassa
Dystrybucja	Kino Świat Budapest Film
Budżet	ok. 100 mln HUF (ok. 1,5 mln PLN)
Od lat	15
Nagrody
17 nagród i 3 nominacje
Kontrolerzy na IMDb

Kontrolerzy (węg. Kontroll) – węgierski kolorowy film 35 mm z 2003 roku, w reżyserii Nimróda Antala..

To ponad półtoragodzinne dzieło, którego głównymi bohaterami są kontrolerzy biletów, rozgrywa się w budapeszteńskim metrze^[1]. Jest to pierwszy film węgierski od ponad 20 lat, który pojawił się na festiwalu w Cannes. Sam reżyser Antal Nimród przyznał, że podczas produkcji kierowała nim i interesowała go głównie walka Dobra ze Złem.

Kontrolerzy to film, którego stylu nie sposób bliżej określić. Wg niektórych krytyków jest to kryminalny thriller akcji, inni uważają, że to komedia, a jeszcze inni zaliczają go do grupy społecznych satyr. Rzeczywiście jest to dzieło noszące znamiona wielowarstwowości i wielobarwności stylowej (eklektyzmu), charakterystycznej dla postmodernistycznej filmografii. Zarówno w obrazie, nastroju, jak i w akcji występują elementy powyższych stylów, a nawet można w nim odnaleźć cechy "mistycznego psychothrillera" (patrz: Miasteczko Twin Peaks). Eklektyzm gatunku oraz akcji uważany jest przez wielu krytyków za wynik braku koncepcji, a zatem za jego największą wadę. Większość z nich jest zdania, że to chcące uchwycić jednocześnie zbyt wiele wątków dzieło, które de facto nie ma jednolitej historii, jest zbiorem przypadkowych clipów reklamowych ^[2].

To, co w tym filmie zasługuje na szczególną uwagę, to świat obrazów zbudowanych z mistycznych świateł i cieni budapeszteńskiego metra, charakterystyczna dla Europy Wschodniej atmosfera dnia codziennego, oraz zasługująca na najwyższe uznanie wybitna gra aktorska. W rolach głównych oraz w części ważniejszych ról drugoplanowych napotkamy popularnych i sławnych aktorów węgierskich. Niemal jednogłośnie wśród zalet tego dzieła wymieniana jest muzyka filmowa oraz jej spójność z obrazem – efekt współpracy jej twórców, czyli zespołu Neo i reżysera.

[edytuj] Obsada

Sándor Csányi – Bulcsú
Zoltán Mucsi – Professzor (Profesor)
Csaba Pindroch – Muki
Sándor Badár – Leczó (Leczo)
Zsolt Nagy – Tibi
Bence Mátyássy – Gyalogkakukk (Struś Pędziwiatr)
Győző Szabó – Árnyék (Cień)
Eszter Balla – Szofi
László Nádasi – Laci
Péter Scherer – Főnök (Szef)
Lajos Kovács – Béla
Károly Horváth – Tamás
György Cserhalmi – Öltönyös ("ten w garniturze")
János Kulka – Feri
László Bicskei Kiss – Doki (doktorek)
Zsolt László – K., Kripli (Nub)
Balázs Mihályfi – Gonzó
József Tóth – Róbert
Enikő Eszenyi – Kobieta podpita
János Derzsi – Ostatni pasażer
Balázs Lázár – Duży fagas
Melinda Völgyi - Kobieta z wielkimi piersiami
Imola Gáspár – Kontrolerka w metrze
János Greifenstein – Jąkała
Andy Heffler – Junkie
Tamás Pintér – Lew
Ilona Psota – Starsza pani (Wiedźma)
Levente Törköly – Gej
László Bolyki - Żyrafa
Zsolt Szentiványi - Zsola

[edytuj] W pozostałych rolach:

Éva Bacsa
Béla Barabás
Bálint Marcell
Zsolt Bánki
Krisztián Berg
Péter Bergendy
Zsóka Békefy
Tamás Búvári
Zsolt Czakó
Gábor Czibere
Alpár Cziglényi
Dávid Csobai
András Fésős
Péter Galambos
Gábor Gallyas
Imola Gáspár
János Greifenstein
Andy Heffler
Gábor Herendi
Zoltán Hoffmeister
Ákos Horváth
Margó Kasza
Péter Kiss
Heléna Kiss
Veronika Klement
Babett Köllő
Ernő Köves
Szabolcs Máté
László Mészáros
Hunor Michálik
Milan Mikulcik
Tamás Molnár
Imre Nagy
Adrienn Nádor
Szilvia Nemesdési
Árpád Nick
Márton Nyitrai
Edit Orbán
Béla Paczolai
Gyöngyi Pápai
Imréné Pocz Nagy
Gábor Rohonyi
Róbert Sarkady
Csaba Sárvári
Zoltán Sárvári
Géza Schramek
Andrea Takács
Gergely Tapolczai
Líviusz Varga
Vera Varjasi
Zsolt Venczel
Miklós Viola
Zoltán Viola
Tibor Viszkó

[edytuj] Przypisy

↑ Dla ścisłości należy dodać: reżyser poza problemami społecznymi związanymi z budapeszteńskim metrem chciał odzwierciedlić bardziej uniwersalną treść. (tłumaczenia c.d.n.) A forgatás során "stilizálta a miliőt", és a konkrét budapesti helyszínekre utaló valamennyi feliratot, táblát el- és kitakart. Ilyen "elidegenítő elemként" szolgál a film előtt bejátszott, a BKV vezérigazgatójával készült Aba Botond-nyilatkozat is.
↑ Sulinet kritika; Filmvilág folyóiratban (2003/11.)