Korneliusz Pskowsko-Pieczerski

Z Wikipedii

Korneliusz Pskowo-Pieczerski, mnich, męczennik (scs. Prepodobnomuczenik Kornilij Pskowo-Pieczerskij), święty Kościoła prawosławnego.

[edytuj] Hagiografia

Żył w XVI w. Był mnichem w Monasterze Pskowsko-Pieczerskim. W 1529 r. został ihumenem wspólnoty, która szybko zaczęła się rozwijać. Zasadnicza jej część została przeniesiona z wzniesienia do wylotu pieczary. Wybudowano cerkiew Zwiastowania Matki Bożej, a korytarze pieczar poprowadzono dalej w głąb góry. Święty dbał również o rozwój duchowy braci i okolicznych mieszkańców. Ochrzcił wielu z nich i wzniósł dwie świątynie.

Decyzją mnicha wokół całego monasteru zbudowano potężny kamienny mur. Widząc go car Iwan IV Groźny doszedł do wniosku, że za ścianami czai się groźba zdrady. Rozwścieczony wydał rozkaz pozbawienia Korneliusza życia. W 1570 r. świętego zabito (prawdopodobnie ścięto mieczem), a jego ciało złożono w jednej z monasterskich pieczar. Obecnie jego relikwie znajdują się w rodzimym monasterze u wejścia do pieczar. Do dziś uważany jest za jednego z największych świętych pieczerskich.

Liturgiczne wspomnienie świętego przypada na 20 lutego.

[edytuj] Ikonografia

W ikonografii święty przedstawiany jest w czarnych szatach mnicha wielkiej schimy. Ma siwą, spiczastą brodę, ręce charakterystycznie rozłożone na boki, prawą błogosławi, w lewej trzyma zwój z testamentem duchowym skierowanym do braci monasteru. [1] [2] [3]

[edytuj] Bibliografia

• biogram świętego Korneliusza na www.cerkiew.pl

To jest tylko zalążek artykułu związanego z prawosławiem. Jeśli możesz, rozbuduj go.