Kosteczki słuchowe

Z Wikipedii

a błona bębenkowa (membrana tympani) (czerwona)
b młoteczek (malleus)
c kowadełko (incus)
d strzemiączko (stapes)
e ucho środkowe (auris media)

Kosteczki słuchowe: młoteczek malleus, kowadełko incus i strzemiączko stapes.

Kosteczki słuchowe (kostki słuchowe, łac. ossicula auditora) – najmniejsze kości znajdujące się w uchu środkowym i wchodzące w skład kośćca ssaków. Pośredniczą one w przekazywaniu bodźców dźwiękowych ze świata zewnętrznego do układu nerwowego. Składają się na nie: młoteczek (malleus), kowadełko (incus) i strzemiączko (stapes).

To jedyne kości, które nie zmieniają swojego rozmiaru przez całe życie (w momencie narodzin są już ostatecznie ukształtowane). W okresie płodowym kosteczki słuchowe wytwarzają się poza "obrębem czaszki" (powstają z łuków skrzelowych) tak jak u ryb kostki podtrzymujące skrzela. U człowieka przesuwają się one w stronę środka (wnętrza) głowy, aby ostatecznie stać się częścią aparatu słuchowego.

p • d • e

Narządy zmysłów >> Ucho

Ucho zewnętrzne:

Małżowina uszna - Przewód słuchowy zewnętrzny (b), Włosy przewodu słuchowego zewnętrznego (a)

Ucho środkowe:

Błona bębenkowa (c) - Jama bębenkowa (e) - Kosteczki słuchowe: młoteczek (j), kowadełko (i), strzemiączko (h) - Trąbka słuchowa (d)

Ucho wewnętrzne:

Błędnik kostny: ślimak (f), kanały półkoliste (g) - Błędnik błoniasty, Narząd Cortiego

 

Przeczytaj też zastrzeżenia dotyczące pojęć medycznych na Wikipedii!
Wikiprojekt: Nauki medyczne • Portal: Nauki medyczne