Krążowniki rakietowe projektu 1144
Z Wikipedii
| Krążowniki rakietowe projektu 1144 | |
 |
|
| Opis typu | |
|---|---|
| Producent |  ZSRR |
| Użytkownicy |  ZSRR Rosja |
| Stocznia | Sankt Petersburg (Stocznia Bałtycka Nr 189) |
| Wprowadzenie do służby | 1980 |
| Zbudowane okręty | 4 |
| Okręty w slużbie | 2 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność | 26000 ton |
| Długość | 252 m |
| Szerokość | 28,5 m |
| Zanurzenie | 9 do 10 m pod linią wody |
| Napęd | 2 reaktory jądrowe wytwarzające parę dla 2 turbin parowych o mocy 70000 KM każda 2 kotły parowe jako napęd pomocniczy |
| Prędkość | 31 węzłów (napęd główny) 14-17 węzłów (napęd pomocniczy) |
| Załoga | 727 + 15 lotników |
| Uzbrojenie | Patrz opis |
| Wyposażenie lotnicze | 3 śmigłowce Kamov Ka-27PL lub Kamov Ka-25RT[1] |
 Galeria w Wikimedia Commons |
|
Krążowniki rakietowe projektu 1144 (oryginalna nazwa: Orlan, w kodzie NATO Kirow) – typ radzieckich krążowników rakietowych o napędzie atomowym przeznaczonych do zwalczania żeglugi nawodnej i podwodnej nieprzyjaciela. W latach 1974 – 1989 zbudowano 4 jednostki tego typu.
Spis treści |
[edytuj] Opis
Typ Kirow został zaprojektowany jako duży okręt wojenny mający za zadanie lokalizowanie i zwalczanie okrętów podwodnych nieprzyjaciela, lecz później jego rola została rozszerzona również do zwalczania jednostek nawodnych oraz do zapewnienia ochrony przeciwlotniczej sojuszniczym okrętom. Należą do największych okrętów wojennych na świecie, wielkością ustępują jedynie lotniskowcom.
Napęd krążowników typu Kirow stanowią dwa reaktory atomowe (według niektórych źródeł cztery) współpracujące z dwiema turbinami parowymi oraz dodatkowo dwa kotły parowe jako napęd pomocniczy na wypadek awarii reaktorów. Turbiny o mocy 70 000 KM każda pozwalają na rozwijanie prędkości do 31 węzłów. Na napędzie pomocniczym okręt może płynąć z prędkością około 14 – 17 węzłów, a jego zasięg w takim wypadku jest ograniczony do około 1600 km.
[edytuj] Uzbrojenie
- System przeciwokrętowych pocisków dalekiego zasięgu P-700 Granit (w kodzie NATO znane jako SS-N-19 Shipwreck) zlokalizowanych w 20 wyrzutniach zamontowanych pod kątem 60 stopni pod głównym pokładem.
- 12 pionowych wyrzutni S-300F (SA-N-6 Grumble) z zapasem 96 pocisków przeciwlotniczych, mogących zwalczać również cele nawodne. Na jednostce "Piotr Wielki" w ich miejsce użyto pocisków S-400 (SA-NX-20 Gargoyle).
- 2 podwójne wyrzutnie Osa-MA (SA-N-4 Gecko) z zapasem 40 pocisków przeciwlotniczych.
- Zdwojona armata AK-130 kalibru 130 mm w wieży na rufie.
- 8 działek AK-630 kalibru 30 mm, służących do zwalczania celów lotniczych, w tym także pocisków przeciwokrętowych oraz małych celów nawodnych, min pływających i lekko opancerzonych celów nabrzeżnych. Na jednostkach "Admirał Nachimow" i "Piotr Wielki" w ich miejsce zainstalowano 6 wyrzutni CADS-N-1 Kashtan.
- 2 wyrzutnie rakiet RBU-1000 kalibru 305 mm z zapasem 102 pocisków przeznaczonych do zwalczania celów podwodnych (okrętów podwodnych i torped).
- 2 wyrzutnie rakiet RBU-12000 (Udav-1) kalibru 254 mm z zapasem 40 pocisków przeznaczonych do zwalczania celów podwodnych.
- 10 wyrzutni torpedowych kalibru 533 mm z zapasem 20 pocisków RPK-6 Vodopad (SS-N-16 Stallion) lub torped typu 53.
[edytuj] Jednostki
- "Admirał Uszakow"
- Wcześniejsza nazwa okrętu: "Kirow"
- Położenie stępki: 27 marca 1974
- Wodowanie: 27 grudnia 1977
- Wcielenie do służby: 30 grudnia 1980
- Wycofanie ze służby: 2001
- "Admirał Łazariew"
- Wcześniejsza nazwa okrętu: "Frunze"
- Położenie stępki: 27 lipca 1978
- Wodowanie: 26 maja 1981
- Wcielenie do służby: 31 października 1984
- Wycofanie ze służby: 1997
- "Admirał Nachimow"
- Wcześniejsza nazwa okrętu: "Kalinin"
- Położenie stępki: 17 maja 1983
- Wodowanie: 24 kwietnia 1986
- Wcielenie do służby: 30 grudnia 1988
- "Piotr Wielki"
- Położenie stępki: 25 kwietnia 1986
- Wodowanie: 25 kwietnia 1989
- Wcielenie do służby: 18 kwietnia 1998
- Z powodu problemów gospodarczych przed i po upadku Związku Radzieckiego, wcielenie okrętu do służby znacznie się opóźniło. Po przejściu prób morskich w 1996 roku i ukończeniu budowy w stoczni w Siewieromorsku, "Piotr Wielki" wszedł do czynnej służby w 1998 roku jako okręt flagowy Floty Północnej.
- W sierpniu 2000 roku "Piotr Wielki" brał udział w manewrach Marynarki Rosyjskiej na Morzu Barentsa, podczas których doszło do zatonięcia okrętu podwodnego "Kursk". W trakcie ćwiczeń "Piotr Wielki" pełnił rolę celu "Kurska", a także zabezpieczał obszar katastrofy podczas operacji podnoszenia wraku w 2001 roku.
- 19 kwietnia 2004 roku krążownik został zadokowany celem przeprowadzenia konserwacji i malowania kadłuba oraz wykonania napraw systemu napędowego. Prace zostały ukończone w sierpniu tego samego roku.
- W trakcie służby "Piotr Wielki" nosił dwa numery burtowe: 183 i 099.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- (en) Kirov class - Project 1144 (GlobalSecurity.org)
- Zdjęcie satelitarne krążownika typu Kirow w porcie w Siewierodwińsku
Przypisy
- ↑ Ciekawostką jest fakt, iż bazujące na krążownikach projektu 1144 śmigłowce hangarowane są w pomieszczeniach pod pokładem startowym i wynoszone na poziom ww. pokładu za pomocą specjalnych wind - podnośników. Jest to rozwiązanie typowe raczej dla lotniskowców, w przypadku większości dużych okrętów nawodnych posiadających na wyposażeniu śmigłowce ich hangar jest na jednym poziomie z pokładem lotniczym.
"Admirał Uszakow" / "Kirow" • "Admirał Łazariew" / "Frunze" • "Admirał Nachimow" / "Kalinin" • "Piotr Wielki" / "Jurij Andropow" • "Dzierżyński" / "Oktiabrskaja Riewolucyja" / "Kuzniecow"
