Kręg obrotowy

Z Wikipedii

Drugi kręg szyjny

Kręg obrotowy, obrotnik (łac. axis) - drugi kręg szyjny, posiada tzw. ząb (dens) odchodzący od trzonu ku górze, w którym obraca się pierwszy kręg szyjny - dźwigacz. Obrotnik posiada grube i silne blaszki, a jego otwór kręgowy jest duży, lecz mniejszy niż dźwigacza.

[edytuj] Ząb

Ząb (dens) z punktu widzenia pochodzenia nie jest częścią obrotnika, homologicznie stanowi on trzon wyżej leżącego kręgu szczytowego- atlasa. Zrasta się on z obrotnikiem dopiero po narodzeniu dziecka.

Wystaje on znacznie ponad obrotnik, wchodząc w otwór kręgowy atlasa, a ściślej w jego przednią część. Ząb ten posaida wierzchołek (apex dentis), który jest dość tępy. Na nim z kolei wyróżnić można 2 powierzchnie stawowe- przednią i tylną. Ta pierwsza (facies articularis anterior), łączy się z tylną powierzchnią satwową łuku przedniego kręgu szczytowego zwaną dołkiem zębowym (fovea dentis). Druga natomiast (facies articularis posterior) przylega do więzadła poprzecznego kręgu szczytowego. To ważne więzadło zabezpiecza ząb obrotnika przed przesunięciem się w tył pod wpływem nacisków mechanicznych i zniszczeniem w ten sposób znajdujących się w obrębie otworu kręgowego atlasa struktur OUNu.

[edytuj] Wyrostki

Wyrostek kolczysty (processus spinosus) długi, rozwojony (cecha ta łączy go z takowymi wyrostkami większości kręgów szyjnych]].

Wyrostki stawowe górne nie występują, istnieją tylko powierzchnie stawowe górne (facies articulares superiores). Są nieco wypukłe i sł€żą do połączenia z atlasem, przy czym pozwalają mu na bardzo swobodne ruchy w płaszczyźnie horyzontalnej. W miarę przechodzenia od środka ku bokom nieznacznie się opuszczają. Krzyżuje ją drugi nerw rdzeniowy.

Wyrostki stawowe dolne (processus articulares inferiores) do połączenia z trzecim kręgiem szyjnym przypominajace homologiczne wyrostki niższych kręgów szyjnych.