Kręgi szyjne

Z Wikipedii

Standardowy kręg szyjny. Na dole rozdwojony wyrostek poprzeczny. Duży otwór w środku to otwór kręgowy dla rdzenia kręgowego - dwa małe otwory to otwory wyrostków poprzecznych dla tętnicy kręgowej. Pomiędzy nimi jest trzon kręgu

Kręgi szyjne (łac. vertebrae cervicales) występują w odcinek szyjnym kręgosłupa. U ssaków zasadniczo występuje 7 kręgów, istnieją jednakże wyjątki od tej reguły. Leniwce trójpalczaste mają aż 9 kręgów szyjnych, zaś nieliczne inne ssaki - tylko 6. Kręgi te są najmniejszymi ze wszystkich.

[edytuj] Charakterystyka

Za wyjątkiem dwóch pierwszych i ostatniego (siódmego) kręgi szyjne mają podobną do siebie budowę. Ich też jedynie dotyczy poniższy akapit. Posiadają, podobnie jak kręgi lędźwiowe, trójkątny otwór kręgowy (foramen vertebrale), podczas gdy np. kręgi piersiowe mają otwór owalny. Wyrostek kolczysty (processus spinosus) jest rozdwojony na końcu. Parzyste wyrostki poprzeczne (processus transversi) obejmują otwór wyrostka poprzecznego (foramen transversarium) - przebiega w nim tętnica kręgowa z żyłami oraz splotem nerwowym.

[edytuj] Kręgi szyjne nietypowe

Najbardziej nietypowe są dwa pierwsze oraz kręgi odcinka szyjnego: dźwigacz (atlas) oraz obrotnik (axis). Ten pierwszy nie ma trzonu i tworzą go jedynie łuki kręgowe. Od strony czaszki dźwigacz tworzy powierzchnie stawowe umożliwiające potakujące ruchy głowy, natomiast z obrotnikiem tworzy połączenie umożliwiające przeczące ruchy głowy.
Nietypowy jest również ostatni kręg nazywany czasami kręgiem wystającym (łac. vertebra prominens) ponieważ jest to pierwszy wyczuwalny kręg na ludzkiej szyi. Ma masywniejszy wyrostek kolczysty bez rozdwojenia na końcu, a przez otwory wyrostków poprzecznych nie przechodzi tętnica kręgowa.

Pozostałe kręgi odcinka szyjnego różnią się nieco rozmiarem i kształtem - niższe są nieco większe - ale zawsze mają trzony i łuki kręgowe.