Krajowy Fundusz Drogowy

Z Wikipedii

Krajowy Fundusz Drogowy - fundusz celowy stanowiący wsparcie dla realizacji rządowego Programu Budowy Dróg i Autostrad w Polsce poprzez gromadzenie środków finansowych na przygotowanie, budowę, przebudowę, remonty, utrzymanie i ochronę autostrad, dróg ekspresowych, a także innych dróg krajowych.

KFD jest jednym ze źródeł finansowania dróg w Polsce, obok środków budżetowych i środków z funduszy unijnych (Fundusz Spójności i fundusze strukturalne).

Fundusz został utworzony w Banku Gospodarstwa Krajowego na mocy ustawy z dnia 27 października 1994 roku o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym (Dz. U. 2004 Nr 256, poz. 2571 z późniejszymi zmianami).

Fundusz rozpoczął funkcjonowanie z dniem 1 stycznia 2004.

[edytuj] Podstawowe źródła zasilania Funduszu

Podstawowymi źródłami zasilania Funduszu są:

Stałe wpływy z opłaty paliwowej od paliw silnikowych i gazu do napędu pojazdów, przy czym 80 % wpływów zasila KFD, a 20% wpływów zasila Fundusz Kolejowy.
Środki przekazywane przez Generalna Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad z tytułu płatności dokonywanych przez operatorów autostrad płatnych oraz opłat za dokumentacje przetargowe.
Oprocentowanie środków Funduszu na rachunku w BGK i na lokatach bankowych.
Inne wpływy z opłat drogowych - opłaty i kary pobierane na podstawie ustawy o transporcie drogowym i ustawy o drogach publicznych.

[edytuj] Dodatkowe źródła zasilania Funduszu

Dodatkowymi źródłami zasilania Funduszu mogą być:

zobowiązania zaciągnięte przez BGK na rzecz zasilenia Funduszu w formie kredytów i pożyczek oraz poprzez emisję obligacji,
wpływy z opłat za przejazdy autostradami w przypadku, gdy pobór opłat jest prowadzony przez GDDKiA,
środki ze źródeł zagranicznych niepodlegających zwrotowi, darowizny i zapisy oraz inne wpływy.

[edytuj] Zasady wydatkowania środków

Fundusz wydatkuje środki w oparciu o roczne plany finansowe opracowywane na podstawie Rządowego Programu Budowy Dróg i Autostrad w Polsce (program rzeczowo-finansowy dla inwestycji drogowych realizowanych z wykorzystaniem środków KFD opublikowany w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 4 stycznia 2005, Dz.U. Nr 8 poz. 57 z późniejszymi zm),
Ze środków Funduszu finansowane są nie tylko wydatki inwestycyjne, ale także wydatki związane z przygotowaniem inwestycji.
Krajowy Fundusz Drogowy jest narzędziem, które może zapewnić prefinansowanie tych projektów.

Fundusz jako istotne źródło finansowania dróg, powinien przede wszystkim finansować inwestycje realizowane z wykorzystaniem funduszy pomocowych UE.

Wsparcie finansowe z Unii Europejskiej dla realizowanych programów i przedsięwzięć infrastrukturalnych wzmaga zapotrzebowanie na środki krajowe, co wynika z konieczności współfinansowania konkretnych projektów, ale także z obowiązku prefinansowania przyznanych kwot z funduszy unijnych,

Środki Funduszu mogą być także przeznaczone na płatności na rzecz spółek z tytułu realizacji przez nie obowiązków wynikających z umowy o budowę i/lub eksploatację autostrady, obejmujące w szczególności:

zwrot kosztów ponoszonych z tytułu zachowania nieprzerwanej dostępności autostrady, jej utrzymania i przejezdności,
zmienne kwoty uzależnione od spełnienia przez spółkę wymogów określonych w umowie o budowę i eksploatacją albo wyłącznie eksploatacje autostrady,
dopłaty udzielane spółkom na pokrycie całości lub części niedoborów bieżących przychodów z tytułu eksploatacji autostrady, w celu zapewnienia płynności wydatków związanych z bieżącą obsługą i spłatą kredytów lub pożyczek bądź obligacji wyemitowanych w związku z budową autostrady.

Począwszy od ostatniego kwartału 2005 roku nowelizacja przepisów o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym nałożyła na KFD obowiązek wypłacania w trybie miesięcznym rekompensat dla operatorów autostrad płatnych za odstąpienie od poboru opłat za przejazdy pojazdów ciężarowych. Przedmiotowe wypłaty mają być finansowane z przychodów ze sprzedaży kart opłat za przejazd (winiet), pobieranych przez GDDKiA na podstawie przepisów o transporcie drogowym.