Kretynga
Z Wikipedii
Współrzędne: 55°53' N 21°23' E
| Kretynga | |||
|
|||
 Pałac Tyszkiewiczów w Kretydze |
|||
| Państwo |  Litwa |
||
| Obwód |  kłajpedzki |
||
| Położenie | 55° 53' N 21° 23' E |
||
| Ludność (2005) • liczba ludności |
21 000 |
||
|
Położenie na mapie kraju
  Kretynga
|
|||
| Strona internetowa miasta | |||
Kretynga (lit. Kretinga) - miasto (21500 mieszk.) na Litwie, w pobliżu Połągi.
[edytuj] Historia
Miejscowe dobra w XVI w. należały do Chodkiewiczów m.in.: Jan Karol Chodkiewicz - fundator miejscowego kościoła i klasztoru bernardynów. W 2. poł XVII w. w rękach Sapiehów m.in.: Jan Stanisław Sapieha, Kazimierz Lew Sapieha, Kazimierz Jan Sapieha. W poł. XVIII w. we władaniu Massalskich m.in. Ignacy Massalski - biskup. W 1795 r. w rękach Potockich, którzy sprzedali je w 1806 r. Płatonowi Zubowowi, - władali nimi do roku 1875 kiedy odkupił je Józef Tyszkiewicz. W ich władaniu były do II wojny światowej.
- zespół pałacowy - pałac powstał po 1875 r. Przebudowano dwa stare budynki łącząc je ogromną oranżerią,w której Józef Tyszkiewicz urządził sławny na całą Europę ogród zimowy z sadzawkami, wodospadem, grotami (w jednej z nich mogło biesiadować 100 osób) i rzadkimi roslinami. Po I wojnie światowej częściowo zniszczony. Do współczesnych czasów przetrwał korpus główny i oranżeria. W 1940 r. urządzono w niej kasyno.
Po II wojnie światowej w pałacu była szkoła rolnicza a w oranżerii hala sportowa. Po remoncie generalnym od 1992 r. w pałacu mieści się muzeum krajoznawcze (historia Żmudzi) a w oranżerii ogród zimowy. Pałac otacza park regularno-krajobrazowy najlepiej zachowany o pow. 13 ha. W parku 2 stawy powstałe ze spiętrzenia rzeki Okmiany. Niegdyś park miał pow. 300 ha. Są w nim dęby z czasów Chodkiewicza.
- kościół katolicki pobernardyński wraz z klasztorem ufundowany w 1610 r. przez Karola Chodkiewicza jako wotum za zwycięstwo w bitwie pod Kircholemem, odnowiony w 1710 r. przez Kazimierza Sapiehę. Wystrój wnętrza skromny ale za to bardzo cenne jest wyposażenie wnętrza. W krypcie sarkofagi Chodkiewiczów.
- korpus klasztorny - istniejący klasztor bernardynów władze carskie zmknęły na pocz. XIX w. zamieniając go na więzienie dla księży nieprzychylnych władzy. W 1912 r. budynki otrzymali franciszkanie, którzy go rozbudowali i dobudowali gmach gimnazjum. Po II wojnie światowej klasztor zamknięto, a po remoncie w 1977 r. utworzono w nim muzeum krajoznawcze. W 1992 r. oddano budynki władzom kościelnym.
- dwa młyny wodne z XVIII w.
