Krzemień pasiasty

Z Wikipedii

Krzemień pasiasty – (nazywany także polskim diamentem) ozdobna odmiana krzemienia odznaczająca się koncentrycznym, mniej lub bardziej regularnym ułożeniem ciemnych i jasnych smug lub warstewek, często tworzących bardzo atrakcyjny wzór.

• Na świecie znane jest tylko jedno miejsce występowania krzemienia pasiastego - we wschodniej części województwa świętokrzyskiego na północ i wschód od Ostrowca Św.
• Wydobywany już w neolicie i wczesnej epoce brązu w Krzemionkach Opatowskich koło Ostrowca Świętokrzyskiego - używany był do wyrobu siekierek o znaczeniu magicznym i obrzędowym.
• Swoim usłojeniem przypomina wzburzoną wodę, a krzesany jeden o drugi miota iskry.
• Jego składnikami są opal i chalcedon.
• Krzemień pasiasty posiada trzy najważniejsze cechy kamienia jubilerskiego: rzadkość występowania, dekoracyjność i odpowiednią twardość.
• Stosowanie krzemienia w biżuterii zapoczątkował w 1972 roku sandomierski złotnik Cezary Łutowicz.
• Krzemień pasiasty nie został "odkryty" dla biżuterii przez p. Cezarego Łutowicza, ale przez prof Zdzisława Migaszewskiego, który przekazał ten kamień wielu jubilerom, wsród nich również panu Łutowiczowi. W samym Sandomierzu do wyrobu biżuterii artystycznej z powodzeniem stosują ten kamień państwo Krzesimowscy,natomiast szlifowaniem krzemienia zajmuję się pan Jan Chałupczak, właściciel dość pokaźnej kolekcji tego kamienia. Wraz z państem Krzesimowskimi i panem Łutowiczem krzemień pasiasty otrzymał (od pana Migaszewskiego) jubiler kielecki pan Stradowski. Tak więc "odkrywcą" jest pan prof.Zdzisław Migaszewski , a pionierami zastosowania tego kamienia w biżuterii są państwo Ryszarda i Tomasz Krzesimowscy wraz z panem Cezarym Łutowiczem i panem Stradowskim.

Zobacz też: krzemień, kwarc, minerał, skrzemieniałe drewno

Galeria: (zdjęcia Krzysztof Jaworski - okazy ze zbiorów) [1], [2]