Krzysztof Chodkiewicz
Z Wikipedii
Krzysztof Chodkiewicz herbu Gryf z Mieczem (zm. 3 października 1652) – wojewoda wileński od 1642, kasztelan trocki od 1633, koniuszy wielki litewski od 1623, chorąży wielki litewski od 1610, starosta bielicki, bobrujski, grodzieński, krewski, ozarzycki, wiszniewski, rakanciski i tawaryski.
Był synem kasztelana trockiego Hieronima i Anny Tarłówny. Żonaty był dwukrotnie: z Elżbietą Kiszczanką, z którą miał synów Aleksandra Krzysztofa, Jana Kazimierza i Hieronima Karola i z Zofią z kniaziów Druckich-Horskich Strawińską, z którą dzieci nie miał.
Brał udział w wojnach ze Szwecją, Rosją i Turcją. Uczestniczył w elekcji w 1632. W czasie bezkrólewia 1648 własnym sumptem wystawił piechotę za 20 400 złp, którą to sumę później zwrócił mu sejm. Poparł elekcję Jana Kazimierza. Był pięciokrotnym marszałkiem Trybunału Litewskiego w latach: 1635, 1639, 1643, 1647 i 1651. Od 1627 wdał się w długoletni spór o dobra monasteru Zwiastowania Najświętszej Marii Panny w Supraślu, co spotkało się z naganą króla w 1650.