Księstwo Jülich
Z Wikipedii
Księstwo Jülich (niem. Herzogtum Jülich, hol. Gulik) było państwem wchodzącym w skład Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego i leżało na obszarach dzisiejszych Niemiec (część Nadrenii Północnej-Westfalii) i Holandii (część Limburgii). Jego terytorium rozciągało się po obu stronach Renu, wokół swej stolicy Jülich.
Hrabstwo Jülich (Grafschaft Jülich) wspomniane zostało po raz pierwszy w XI wieku. W XIV wieku hrabstwo stało się księstwem. Historia tego państewka niemieckiego ściśle związana jest z jego sąsiadami: księstwem Klewe, księstwem Bergu, księstwem Geldrii i hrabstwem Mark. W roku 1423 Jülich i Berg połączyły się. W 1521 roku Jülich, Berg, Klewe i Mark ufromowały zjednoczone księstwo Jülich-Klewe-Berg.
Gdy w roku 1609 zmarł bezpotomnie ostatni książę Jülich-Cleves-Berg doszło do wojny o następstwo tronu. Wojnę zakończył zawarty 12 listopada 1614 roku pokój w Xanten, który położył kres istnieniu tego połączonego państwa. Palatynat Neuburski otrzymał Jülich i Berg, a Brandenburgia - Klewe i Mark. Gdy w 1742 roku zmarł ostatni władca Palatynatu Neuburskiego, Jülich i Berg odziedziczył książę Palatynatu-Salzbach Karol Teodor (który od 1777 roku był jednocześnie księciem Bawarii).
W roku 1794 księstwo Jülich znalazło się pod okupacją francuską. W 1815 roku, po klęsce Napoleona, księstwo weszło w skład pruskiej prowincji Jülich-Klewe-Berg (od 1822 roku Rheinland). Jedynie miasta Sittard i Tegelen (od 2001 roku część miasta Venlo) weszły w skład Holandii.
