Kwintus Cecyliusz Metellus Macedoński
Z Wikipedii
Quintus Caecilus Metellus Macedonicus członek wpływowego plebejskiego rodu rzymskiego Cecyliuszy, syn Kwintusa Cecyliusza Metellusa Dentera. Urodził się ok. 188 r. p.n.e.; zmarł w 115 p.n.e. W 168 p.n.e. służył pod komendą Lucjusza Emiliusza Paulusa w wojnie w Macedonii i jako posłaniec zawiózł do Rzymu wieść o zwycięstwie pod Pydna nad królem Perseuszem. W 148 p.n.e. jako pretor w Macedonii pokonał i wziął do niewoli Andriskosa, przywódcę powstania, podającego się za syna Perseusza. Macedonia została przekształcona w prowincję rzymską. Rozpoczął wojnę w Grecji, odniósł szereg zwycięstw, najważniejsze w bitwie pod Cheroneją i podbił prawie całą Grecję. Dzieła przekształcenia Grecji w prowincję rzymską nazwaną Achają dokończył konsul Lucjusz Memmiusz. Po powrocie do Rzymu odbył triumf za zwycięstwa w Macedonii ( w pochodzie triumfalnym prowadzono wziętego do niewoli Androniskosa ) i zyskał przydomek (agnomen): Macedoński (Macedonicus). Przeprowadził rekonstrukcję świątyń Junony i Jupitera. Uzyskał konsulat w 143 p.n.e. Udał się do Hiszpanii gdzie prowadził wojnę z Celtyberami. W 131 p.n.e. został cenzorem. Był zdecydowanym przeciwnikim reform trybunów ludowych, braci Tyberiusza i Gajusza Grakchów. Był także politycznym rywalem Scypiona Afrykańskiego Młodszego. Wchodził w skład kolegium augurów od około 140 p.n.e..
Zobacz też: Drzewo genealogiczne Cecyliuszów Metellów