Labirynt

Z Wikipedii

Labirynt (gr. λαβύρινθος labyrinthos) - ciąg korytarzy, w którym trudno znaleźć wyjście. Używany czasami w matematyce i w logice. Słowo labirynt jest właściwie niegreckiego pochodzenia, często uważa się, że pochodzi od przedgreckiego (pelazgijskiego) słowa labrys, które oznaczało obusieczny topór.

Znany jest już od najstarszych czasów; stosowano go w Starożytnej Mezopotamii i Starożytnym Egipcie; użyty był w królewskich grobowcach - piramidach.

Najsłynniejszy labirynt została jednak zbudowany przez Dedala i znajdował się w pałacu w Knossos, na Krecie - w nim, według greckiego mitu, uwięziony był potwór Minotaur. To właśnie topory miały się znajdować w komnacie króla Minosa, w Knossos - stąd tę komnatę, a także cały pałac nazwano labyrinthos, czyli dom obusiecznych toporów. Pałac ma bardzo skomplikowany układ wielu pomieszczeń, dlatego też dziś używamy tej nazwy w stosunku do równie skomplikowanych budowli.

Labirynt stosowany był również w średniowieczu; np. bywał budowany w zamkach. Wiele labiryntów zachowało się do dzisiejszych czasów w średniowiecznych gotyckich katedrach z XII i XIII wieku; np. w katedrze w Chartres i Amiens - w Północnej Francji oraz w Sienie - w Toskanii, we Włoszech.

Labirynty stosowano także w parkach, ogrodach, a także ostatnio na polach. Najbardziej znane labirynty polowe tworzone są z kukurydzy. Jest ona wystarczająco wysoka, aby ukryć kręte ścieżki, a powstały z niej labirynt można co roku odnawiać.

To jest tylko zalążek artykułu związanego z architekturą lub budownictwem. Jeśli możesz, rozbuduj go.