Laojun

Z Wikipedii

Laojun (chiń. 老君, pinyin lăo jūn - pan Lao) to deifikacja postaci Laozi uznawanego za założyciela taoizmu.

Od II w. n.e. przedstawiany był jako identyczny z tao, a jednocześnie jako władca odwieczny, który objawia się i przekazuje nauki swoim uczniom obiecując, że jeśli ludzie będą je realizowali, nastanie era Taiping, czyli era Nawyższego Pokoju (ten mesjanistyczny wątek stanie się potem przyczyną powstania tajpingów). Zaczęły powstawać teksty hagiograficzne, od VI w. n.e. coraz bardziej rozbudowane. Laojun przedstawiany był jako jedno z trzech najwyższych bóstw taoizmu religijnego.

W VII wieku, w okresie dynastii Tang, której władcy mieli nazwisko rodowe Li, takie jak Laozi, został uznany za przodka dynastii i stał się jej formalnym opiekunem. Od cesarza otrzymał tytuł Taishang Xuanyan Huangdi (Cesarz nawyższego porządku). Został wyniesiony ponad Konfucjusza i Buddę.

Za dynastii Song pozostał najwyższym bóstwem w panteonie, ale nie był już opiekunem dynastii (zastąpiony przez Xuanwu, Ciemnego Wojownika). Jego polityczne znaczenie zaczęło maleć.