Lech Grzmociński
Z Wikipedii
Lech Grzmociński (ur. 7 kwietnia 1927 w Toruniu, zm. 8 maja 1984 w Gdańsku) - polski aktor filmowy, telewizyjny, oraz teatralny.
W 1952 r. zdał w Warszawie egzamin eksternistyczny. Rok wcześniej otrzymał wyróżnienie za rolę Janka Kubicy w spektaklu pt. Trzeba było iskry na Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu.
[edytuj] Kariera aktorska
- 1949-1953 Teatr im. Jaracza w Olsztynie
- 1953-1956 Teatr Ziemi Pomorskiej w Toruniu
- 1957-1984 Teatr Wybrzeże w Gdańsku
[edytuj] Filmografia
- 1955: Podhale w ogniu
- 1958: Wolne miasto
- 1964: Banda
- 1964: Koniec naszego świata
- 1967-1968: Stawka większa niż życie
- 1967: Westerplatte
- 1968: Ostatni po Bogu
- 1970: Kaszëbë, legenda o miłości
- 1971: Jeszcze słychać śpiew i rżenie koni...
- 1972: Z tamtej strony tęczy
- 1974: Gniazdo
- 1975: Skazany
- 1975: Czerwone i białe
- 1975: Hazardziści
- 1976: Zaklęty dwór
- 1977: Królowa pszczół
- 1977: Śmierć prezydenta
- 1977: Zimne ognie
- 1978: Dux Polonorum - Niemcza 1017 Rok
- 1978: Struny
- 1978: Życie na gorąco
- 1979: Blaszany bębenek (Die Blechtrommel)
- 1979: Ojciec królowej
- 1979: W słońcu i w deszczu
- 1980: Królowa Bona
- 1980: Smak wody
- 1980-2000: Dom
- 1981: Krótki dzień pracy
- 1981: Człowiek z żelaza
- 1983: Śledztwo porucznika Tomaszka
- 1983: Stan wewnętrzny