Lectorium Rosicrucianum
Z Wikipedii
Lectorium Rosicrucianum, Międzynarodowa Szkoła Złotego Różokrzyża - związek wyznaniowy działający w Polsce i Europie. Międzynarodowa Szkoła Złotego Różokrzyża powstała w Haarlem, w Holandii, gdzie do dziś mieści się jej siedziba główna.
Początki sięgają roku 1924, kiedy to bracia Z.W.Leene (1892-1938) i J.Leene (1896-1968) przyłączyli się do Towarzystwa Różokrzyża, wspólnoty założonej przez Maxa Heindla w roku 1909. W roku 1930 do braci Leene dołączyła pani H.Stok-Huizer (1902-1990), by wspólnie podjąć duchowe poszukiwania, w wyniku których, w roku 1935, uznali za niezbędne założenie niezależnego ruchu Różokrzyżowców. W roku 1945 stowarzyszenie przybrało nazwę Lectorium Rosicrucianum występując na forum publicznym jako "Gnostyczna Szkoła Duchowa". Działalność stowarzyszenia szybko rozprzestrzeniła się poza granicami Holandii w wielu krajach Europy, oraz w Ameryce Południowej, Ameryce Północnej, Afryce, Australii i Nowej Zelandii. Obecnie działalność Lectorium Rosicrucianum obejmuje zasięgiem cały świat. Nauka Lectorium Rosicrucianum opiera się na koncepcji "dwóch ładów natury". Po pierwsze istnieje znany nam porządek natury zawierający zarówno śmierć, jak i życie. Wszystko podlega w nim cyklom narodzin, życia, umierania i ponownych narodzin. Po drugie istnieje też pierwotny, boski ład. Pierwsze z tych dwóch pól egzystencji jest światem przemijalności, powstawania, kwitnięcia i przemijania, lub też "dialektyki"; drugie jest światem nieprzemijalności, "statyką", w Biblii określaną mianem "Królestwa Bożego". W sercu człowieka spoczywa latentna ostatnia pozostałość z tego boskiego pola: boska iskra, "atom iskry ducha". U wielu poszukujących osób zasada ta wywołuje trudne do określenia poczucie pragnienia, nostalgii, rodzaj tęsknoty za dawno utraconym pierwotnym stanem, stanem zjednoczenia z Ojcem, z Bogiem, w rzeczywistości nieśmiertelności. Jednym z celów pracy Lectorium Rosicrucianum jest informowanie ludzi o prawdziwym źródle ich pragnienia oraz wyjaśnianie konieczności powrotu do boskiej natury w procesie "odrodzenia z Ducha" (Jan 3:8), o którym to procesie pouczał Jezus Nikodema. Powyższy proces ponownych narodzin lub "transfiguracji" możliwy jest dzięki "codziennemu umieraniu", jak określa to Paweł (1 Kor. 15:31). To, co umiera jest starą naturą, to co ma zostać przebudzone, to wewnętrzny Chrystus. Lectorium Rosicrucianum nie tylko poucza o wspomnianym procesie, lecz także pomaga swoim uczniom i wspiera ich w wysiłkach aby idee te urzeczywistnić w życiu.
Transfigurystyczne idee głoszone przez Lectorium Rosicrucianum występują w nauce wszystkich wielkich religii. Na przykład, w Biblii, koncepcję dwóch ładów natury, boskiego pierwiastka w sercu człowieka, oraz drogi transfiguracji, odnaleźć można w następujących fragmentach: "Moje Królestwo nie jest z tego świata" (Jan 18:36), "Królestwo Boże jest w was" (Łukasz 17:21), "On musi rosnąć, ja muszę maleć" (Jan 3:30). Jednym z innych fundamentalnych elementów nauki Różokrzyżowców jest wiedza o człowieku jako mikrokosmosie, świecie w miniaturze - systemie widzialnych i niewidzialnych nośników otoczonych polem magnetycznym i ograniczonych "mikrokosmicznym firmamentem", inaczej "lipiką". Idea ta w pełni koresponduje z hermetycznym aksjomatem: "tak jak na górze, tak i na dole". Ścieżka transfiguracji składa się z pięciu etapów: Wgląd w rzeczywistą naturę ziemskiego pola życia i doświadczenie wewnętrznego wezwania do powrotu do boskiego pola życiowego. Szczere pragnienie zbawienia.
Poddanie istoty-ja wewnętrznej boskiej iskrze, tak aby proces wyzwolenia mógł zostać zrealizowany.
Nowa postawa życiowa, przyjęta i realizowana spontanicznie pod przewodnictwem wewnętrznej boskiej iskry. Główne wytyczne nowej postawy życiowej opisane są, na przykład, w "Kazaniu na Górze".
Spełnienie: przebudzenie (lub zmartwychwstanie) w pierwotnym polu życiowym.
