Leopold Mandić
Z Wikipedii
| Leopold | |
|---|---|
 |
|
| Urodzony | 12 maja 1866 Herceg Novi |
| Zmarł | 30 lipca 1942 Padwa |
| Kościół / wyznanie | kościół rzymskokatolicki |
| Beatyfikowany | 2 maja 1976 przez Pawła VI |
| Kanonizowany | 16 października 1983 przez Jana Pawła II |
| Wspomnienie obchodzone dnia | 12 maja |
| Atrybuty | |
 Portal Święci |
|
Leopold Mandić, Apostoł sakramentu pojednania, Bogdan Leopold Mandić (ur. 12 maja 1866 w Herceg Novi, zm. 30 lipca 1942 w Padwie) - święty Kościoła katolickiego, kapucyn, spowiednik.
Był ostatnim z dwanaściorga dzieci w ubogiej chorwackiej rodzinie Dragica Carevića i Petar Antun Mandić. Do zakonu kapucynów wstąpił 2 maja 1884 roku w Bassano del Grappa po ukończeniu niższym seminarium w Udine. W zakonie przyjął imię Leopold. Śluby wieczyste złożył w 1888 roku, a święcenia kapłańskie przyjął 20 września 1890 w bazylice Santa Maria della Salute (w Wenecji). Ze względu na swój wzrost, mierzył bowiem 135 cm przełożeni odradzali mu posługę jako kaznodziei i powierzyli mu jako teren misyjny konfesjonał. Od 1906 roku na stałe przebywał w Padwie w klasztorze Świętego Krzyża. W czasie I wojny światowej przebywał w więzieniu za to, że nie chciał się zrzec chorwackiego obywatelstwa. Prócz działalności misyjnej prowadził też działalność opiekuńczą i pozostawił po sobie trwały ślad w postaci sierocińców. Do śmierci w wieku 76 lat doprowadziła św. Leopolda choroba.
Działalność apostolską świętego mnicha wyróżniała szczególna miłość do Eucharystii i Matki Bożej.
