Leopold Raznowiecki
Z Wikipedii
Leopold Raznowiecki (ur. 23 stycznia 1924 w Staroniwie pod Rzeszowem, zm. 24 października 2007 w Warszawie) - generał brygady Ludowego Wojska Polskiego, magister inżynier
Służbę wojskową rozpoczął 12 stycznia 1945 r., jako podchorąży Oficerskiej Szkoły Piechoty. Promowany w tym samym roku chorążym, objął stanowisko dowódcy plutonu w 53 pułku piechoty (pp) 15 Dywizji Piechoty (DP). Słuchacz kursu oficerskiego w Oficerskiej Szkole Piechoty nr 2 w 1946 r., później w l. 1946-1953 Akademii Wojsk Inżynieryjnych w Moskwie. Major z 1953 i szef wydziału w Szefostwie Wojsk Inżynieryjnych Ministerstwa Obrony Narodowej. Później kierował oddziałem w tym Szefostwie. W l. 1957 - 1960 oficer ds. studiów inżynieryjnych Biura Studiów Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. W 1961 na praktyce jako zastępca dowódcy 2 Brygady Saperów w Kazuniu ds. liniowych. Pułkownik z 1961. Do 1964 szef oddziału w Sztabie Generalnym. W okresie 1964-1967 zastępca szefa Komunikacji Wojskowej MON. Generał brygady z października 1967. Brał udział w Misji Rozpoznawczej w Północnym Wietnamie.
W l. 1968-1972 zastępca szefa Wojsk Inżynieryjnych MON ds. technicznych. W l. 1972-1973 pełnomocnik ministra Obrony Narodowej ds. budowy autostrad (kierował budową odcinka drogi szybkiego ruchu między Warszawa a Częstochową), a przez następny rok pełnomocnik MON ds. wyodrębnionego budownictwa lądowego i wodnego. W 1974 objął stanowisko zastępcy głównego kwatermistrza WP - szefa Komunikacji Wojskowej . W l. 1978-1983 szef Wojsk Inżynieryjnych MON, a później do 1987 pełnomocnik szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego ds. budownictwa specjalnego. Od 1987 przedstawiciel Polski w Międzynarodowej Komisji Kontroli i Nadzoru w Korei. Po powrocie do kraju główny specjalista Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. Zawodową służbę wojskowa zakończył 15 lutego 1990. Mieszkał w Warszawie.
Odznaczenia: Krzyże: Komandorski, Oficerski, Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, krzyże zasługi, odznaczenia resortowe. Laureat nagrody państwowej II stopnia.
[edytuj] Bibliografia
- H. P Kosk, Generalicja polska// wyd.: Oficyna Wydawnicza "Ajaks" Pruszków 2001
- M. Jędrzejko, Generałowie i admirałowie III Rzeczypospolitej wyd.: von borowiecki Warszawa 2002