Lidia Wysocka
Z Wikipedii
Lidia Wysocka (ur. 24 czerwca 1916 r. w Rogaczewie, zm. 2 stycznia 2006 r. w Warszawie) - polska aktorka, piosenkarka. Założycielka kabaretu Wagabunda (1956-1967).
W 1935 r. zadebiutowała na srebrnym ekranie główna rolą w filmie Kochaj tylko mnie u boku Witolda Zacharewicza oraz, pierwszego polskiego aktora filmowego, Kazimierza Junoszy-Stępowskiego a rok później (1936) ukończyła studia na warszawskim Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej. Jej debiut sceniczny nastąpił w Teatrze Polskim w Warszawie w 1937 r. Z powodzeniem występowała zarówno w filmie przedwojennym jak i powojennym.
Otrzymała bardzo wiele odznaczeń i nagród:
- Odznaka 1000-lecia w 1967 roku
- Złoty Krzyż Zasługi w 1978 roku
- Nagroda Miasta Stołecznego Warszawy w 1995 roku
- Nagroda Artystyczna Polskiej Estrady "Prometeusz" w 1996 roku
- Krzyż Orderu Odrodzenia Polski, za wybitne osiągnięcia w pracy artystycznej w 1999 roku
[edytuj] Wybrana filmografia
- Kochaj tylko mnie (1935), jako Hanka, córka Żarskiego
- Papa się żeni (1936) jako Lili
- Gehenna (1938), jako Ania Tarkowska
- Ostatnia brygada (1938) jako Marta
- Serce matki(1938) jako Lusia
- Wrzos (1938) jako Dębska
- Doktór Murek (1939) jako Tunka
- Złota maska (1939) jako Magda Nieczajówna
- Irena do domu! (1955), jako Irena Majewska
- Sprawa pilota Maresza (1955), jako Mary Godzicka
- Nikodem Dyzma (1956), jako piosenkarka śpiewająca piosenkę o Dyzmie
- Rozstanie (1960), jako Magdalena
- Sekret (1973), jako Lena Nurkiewicz, przyjaciółka Lewickiej
- Zaczarowane podwórko (1974), jako Anna Jagiellonka
- W obronie własnej (1981), jako matka Marii
Wykonała piosenkę pt. Hetmanie, coś narobił! do filmu pt. Zaczarowane podwórko (1974).
