Linia Korfantego
Z Wikipedii
Linia Korfantego - linia zaproponowana przez Wojciecha Korfantego oddzielająca obszary gmin, w których w trakcie plebiscytu przeprowadzonego w dniu 20 marca 1921 r. ludność w większości danej gminy opowiedziała się za Polską lub za Niemcami.
Linia została wyznaczona przez Wojciecha Korfantego po wizycie u niego wieczorem 22 marca 1921 r. wysokiego oficera angielskiego, który poinformował go poufnie, że Anglicy i Włosi w Międzysojuszniczej Komisji Rządzącej i Plebiscytowej na Górnym Śląsku z siedzibą w Opolu, proponują przyznać Polsce jedynie powiat pszczyński, rybnicki i skrawek powiatu katowickiego. W związku z tym Wojciech Korfanty w dniu 23 marca 1921 roku wykreślił nowy projekt granicy według gmin, w których każda ze stron uzyskała większość. Projekt ten przedstawił następnie do dyskusji Komisji Międzysojuszniczej i opinii europejskiej.
Według projektu nowa granica miała biec: od Bogumina - wzdłuż Odry - do Zimnic Wielkich - skręcać na północny wschód wzdłuż granicy wschodniej powiatu strzeleckiego do Kolonowskiej - od Kolonowskiej - około Chybia - przez powiat oleski przez Knieja, Zębowice, Wachowice, Wolęcin, Kościeliska z Olesnem po stronie polskiej - do granicy Rzeczypospolitej Polskiej.
Projekt był kompromisowy, ponieważ wiele wsi w powiatach kozielskim i oleskim o większości polskiej, zostałaby w przypadku przyjęcia projektu po stronie niemieckiej, natomiast na terenie polskim pozostałoby wiele "wysp" niemieckich (m.in. niemal wszystkie większe miasta i powiat gliwicki, w którym zwyciężyła opcja niemiecka).
"Linia Korfantego" stała się przedmiotem dyskusji w prasie europejskiej i w kołach dyplomatycznych, ponieważ Polskiemu Komisariatowi Plebiscytowemu udało się mapę umieścić w prawie wszystkich wielkich pismach europejskich.
Na podstawie "Linii Korfantego" gen. Henri Le Rond (komisarz francuski) zaproponował granicę wg tzw. "Linii gen. Le Ronda", biegnącej przez powiaty strzelecki i oleski, ale pozostawiając Olesno po stronie niemieckiej.
Po zmianie rządu we Włoszech, nowy włoski minister spraw zagranicznych Sforza, przychylniejszy dla Polski niż jego poprzednik, zaproponował projekt pośredni pomiędzy projektem angielsko-niemieckim a projektem polsko-francuskim.
W związku z tym, że pomimo powyższych propozycji wszystko wskazywało na to, że zostanie dokonany podział wg koncepcji angielsko-niemieckiej, w dniu 3 maja 1921 r. wybuchło na rozkaz Wojciecha Korfantego III powstanie śląskie.