Lir włoski
Z Wikipedii
Kod ISO 4217 | ITL |
Narody | Włochy, San Marino, Watykan |
Podział | 1 lir = 100 Centesimo |
Symbole | £, ₤, oraz L - Lir ?? - centesimo |
Monety | 50, 100, 200, 500, 1000 L - często używane 5, 10, 20L - rzadko używane |
Banknoty | 1000L, 2000L, 5000L, 10000L, 20000L 50000L, 100000L, 500000L |
Centralny bank | Banca d'Italia |
Lir włoski był walutą Włoch w latach 1861 - 2002.
[edytuj] Historia
Lir po raz pierwszy pojawił się w średniowieczu. Podobnie jak funt szterling reprezentował wartość jednego funta srebra, który był wart 20 solidów lub 240 denarów. W czasie królestwa Włoch był on walutą obowiązującą na terenie kraju. Dzielił się na 20 soldi lub 100 centesimo.
Po zjednoczeniu Włoch w 1861 lir stał się obowiązującą walutą na terenie całego kraju. Zastąpił on m.in. florena lombardzko-weneckiego, piastrę sycylijską, lirę parmeńską. W 1865 lir stała się częścią Łacińskiego Związku Monetarnego wraz z frankiem francuskim, frankiem belgijski i frankiem szwajcarskim.
Lir obowiązywał na terenie Włoch formalnie do 1999, choć faktycznie wyszedł z obiegu w 2002.
[edytuj] Waluty związane z lirem
Z lirem były powiązane dwie waluty. Lira watykańska na mocy konkordatu była powiązana z lirem włoskim. Jednocześnie lir był legalną walutą na terenie Watykanu. Część monet watykańskich była bita we Włoszech. Można było nimi płacić zarówno we Włoszech jak i w San Marino.
Lira San Marino, podobnie jak lira watykańska, również była powiązana z lirem włoskim. Na terenie San Marino można było płacić lirami, podobnie jak częścią monet San Marino bitych we Włoszech.
Obie waluty zostały zastąpione przez euro.
Drachma grecka • Escudo portugalskie • Frank belgijski • Frank francuski • Frank luksemburski • Funt cypryjski • Funt irlandzki • Gulden holenderski • Lir włoski • Lira maltańska • Marka fińska • Marka niemiecka • Peseta hiszpańska • Szyling austriacki • Tolar słoweński