Drachma (moneta)
Z Wikipedii
Drachma (grec. Δραχμή) - moneta bita w starożytnej Grecji, Kartaginie i Azji Zachodniej, przeważnie srebrna. Bito również wielokrotności drachmy.
[edytuj] Antyczna drachma
- 1/100 drachmy - lepta
- 1/2 drachmy
- 2 drachmy - didrachma
- 3 drachmy - tridrachma
- 4 drachmy - tetradrachma
- 5 drachmy
- 6 drachmy
- 8 drachmy
- 10 drachmy - dekadrachma
- 12 drachmy
6000 drachm nazywano talentem, 100 drachm nazywano miną. Jedną drachmę dzielono na 6 oboli lub na 48 chalków.
W zależności od stosowanego systemu drachma ważyła w srebrze: 4,36 g (eubejski, potem attycki), 6,28 g (fenicki), 6,20 g (eginecki), 2,80 g (koryncki).
[edytuj] Nowożytna drachma
Drachma to także jednostka monetarna nowożytnej Grecji. Wprowadzona w 1832 roku, dzieliła się na 100 lept. Kod walutowy wg ISO 4217: GRD. Zastąpiona przez euro w 2002 roku.
Drachma grecka • Escudo portugalskie • Frank belgijski • Frank francuski • Frank luksemburski • Funt cypryjski • Funt irlandzki • Gulden holenderski • Lir włoski • Lira maltańska • Marka fińska • Marka niemiecka • Peseta hiszpańska • Szyling austriacki • Tolar słoweński
