Liwna
Z Wikipedii
| Liwna | |
| Ujście | Guber |
| Długość | 35 km |
| Powierzchnia zlewni | 242 km² |
| Rzeki Polski | |
Liwna - rzeka IV rzędu, prawobrzeżny dopływ Gubra, źródła rzeki Liwny znajdują się na zachód od jeziora Silec. Największym dopływem jest Sołka (wpada do Liwny we wsi Silginy, lokalnie nazywana jest też Zolka). Rzeka Liwna przepływa przez dwa mezoregiony: Krainę Wielkich Jezior Mazurskich i Nizinę Sępopolską. W podziale administracyjnym - przepływa przez teren powiatu kętrzyńskiego oraz gminy Srokowo i Barciany. Wzdłuż rzeki położone są miejscowości: Ogródki, Barciany, Modgarby, Silginy, Krelikiejmy.
Przepływy charakterystyczne powyżej ujścia do Gubra z okresu 1951-1985: SSQ - 1,45 m³/s, SNQ - 0,24, NNQ - 0,20.
W roku 1999 Zakład Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w Barcianach - poprzez rów melioracyjny - odprowadzał do Liwny około 45 m³/d ścieków oczyszczonych w oczyszczalni mechaniczno-biologicznej.
Rzeka badana była przez WIOŚ w Olsztynie w trzech przekrojach pomiarowo kontrolnych: w miejscowości Ogródki powyżej ujścia do Gubra, w Barcianach i w Krelikiejmach.
W roku 1999 Liwna prowadziła wody III klasy czystości w Ogródkach i Krelikejmach oraz pozaklasowe w Barcianach (zdecydowały o tym azotyny, fosforany i fosfor ogólny). W porównaniu z badaniami prowadzonymi w roku hydrologicznym 1994/95 nastąpiły zmiany w klasyfikacji ogólne w Ogródkach i Krelikiejmach z NON (wody pozaklasowe) na III klasę czystości. W Barciacha wody w latach 1994/95 tez były pozaklasowe.
Klasyfikacja w roku 1999. Substancje organiczne kwalifikowały wody Liwny do II klasy czystości wody. Stężenie azotu amonowego odpowiadało I klasie czystości, a azotu ogólnego II klasie. Azotany wskazywały na I lub na II klasę czystości. Stężenie charakterystyczne azotynów kształtowało się od wartości dopuszczalnych dla II klasy czystości w Ogródkach, III klasy w Krelikiejmach do wartości pozaklasowych w Barcianach. Stężenie azotynów w Barcianach dwukrotnie przekroczyło normy dla III klasy. W górnym odcinku rzeki Liwny stężenia fosforanów i fosforu ogólnego wskazywały na II i III klasę czystości. W Barcianach stężenie związków fosforu przekraczało dopuszczalne normy, natomiast w dolnym biegu mieściły się w II klasie czystości. Wskaźnik saprobowości sestonu wskazywał na II klasę czystości i jedynie w pierwszym przekroju (Ogródki) wskazywał na III klasę czystości. Miano coli typu kałowego na całej długości rzeki spełniało wymogi III klasy czystości.
[edytuj] Źródła
- "Raport o stanie środowiska województwa warmińsko-mazurskiego w latach 1999-2000". Biblioteka Monitoringu Środowiska, Olsztyn 2001.
