Louis Abensur

Z Wikipedii

Jacob Louis Abensur (Jakub Ludwik Abensur) dyplomata polski i saski, jeden z niewielu dyplomatów polskich tych czasów mieszczańskiego pochodzenia.

Louis Abensur, z pochodzenia Żyd duński, był w latach 1695-1704 i 1704-1713 rezydentem Rzeczpospolitej w Hamburgu. Jego losy znakomicie oddają zamieszanie w polskiej dyplomacji okresu unii z Saksonią i wojen ze Szwecją.

Mianowany jeszcze przez Jana III Sobieskiego w 1695, w 1698 August II Mocny znów nadał mu listy uwierzytelniające. Wettyn nie miał doń jednak zaufania, ponieważ Abensur był w czasie elekcji zaangażowany po stronie księcia Conti, dlatego wolał posługiwać się rezydentem saskim w Hamburgu - Eberbachem.

W 1702 roku wysłany do Gdańska, gdy Karl Gustav von Jordan - inny agent saski pojechał do Paryża. Była to część szeroko zakrojonej gry dyplomatycznej Augusta II.

W 1704 roku Abensur związał sie z prymasem Radziejowskim, przywódca opozycji antywettyńskiej a pośrednio tez z Leszczyńskim. August II Mocny poinformowany o tym zażądał by władze Hamburga aresztowały Abensura, a jego korespondencje opieczętowały i wydały Eberbachowi. Niechętna Abensurowi hamburska rada miejska chętnie przychyliła się do żądań Augusta.

Wypuszczony na wolność znów związał sie z Leszczyńskim, który już jako Stanisław I uczynił go w 1706 ponownie polskim rezydentem w Hamburgu, którym Abensur tytułował sie jeszcze w 1713 roku.

Abensur był z pochodzenia Żydem. Imię Louis przyjął w 1706 roku na chrzcie. Później poparł partię Stanisława Leszczyńskiego.

[edytuj] linki

• biogram w j. niderlandzkim
• wzminaka z google books o L.Abensurze

[edytuj] Źródło

• Historia Dyplomacji Polskiej, tom II 1572-1795 pod red. Zbigniewa Wójcika, PWN Warszawa 1982, s. 271, 408-409, 451.