Sascy ambasadorzy
Z Wikipedii
Lista ambasadorów Elektoratu Saksonii według krajów, w których pełnili misje dyplomatyczną.
Saska dyplomacja nowożytna była bardzo zaawansowana. W XVIII wieku Saksonia przeszła na system stałych przedstawicielstw dyplomatycznych. Przykładowo w 1722 roku było 14 placówek dyplomatycznych saskich. W 1723 Tajny Gabinet zorganizował 20 dodatkowych; min. w Hiszpanii i rożnych krajach włoskich i niemieckich. W 1726 roku August II Mocny (Elektor Fryderyk August I) miał: w Paryżu ambasadora nadzwyczajnego, w Wiedniu i Rzymie - ministrów pełnomocnych, w Petersburgu, Berlinie, Londynie i Hadze - posłów nadzwyczajnych, ministrów w Monachium, Trewirze, Kassel, Gotha i Mainz, oraz na łączonej placówce we Florencji/Parmie. Ważny był przedstawiciel w Wenecji, o nieokreślonej randze, podobnie jak reprezentant saski na sejmy Rzeszy (Ratyzbona). Rezydenci przebywali w Rzymie, Frankfurcie, Minden, Amsterdamie i Sztokholmie. Agenci w Hamburgu, Gdańsku, Wrocławiu i Pradze, a korespondenci w Turynie, Messynie i Madrycie. W Stambule był nieformalny konsul na słuzbie polsko-saskiej.
Spis treści |
[edytuj] Austria
[edytuj] Bawaria
- 1723-1726 Joseph Anton Gabaleon Wackerbarth-Salmour
- Do 1741 Johann Adolf von Loß
- 1741-1745 Christian von Loß
- 1749-1751 Ludwig Siegfried Vitzthum von Eckstädt
[edytuj] Dania
- 1693-1697 Antoine Moreau
- 1697 Karl Gottfried von Bose
- 1705-1711 Ernst Christoph von Manteuffel
- 1711 Jobst Friedrich von Arnstedt
- 1711-1712 Claude de Brosse
[edytuj] Francja
[edytuj] Hamburg
- 1698? Ebersbach
- 1698-1704 Louis Abensur
[edytuj] Hanower
- 1706 Ludwig Alexander von Seebach
- 1709 Ludwig Alexander von Seebach (II raz)
- 1709-1714 Georg Sigismund Nostitz
[edytuj] Hesja
[edytuj] Holandia
- 1691-1719 Wolf Abraham Gersdorff
- 1709-1710 Claude de Brosse
- 1710-1711 Georg von Werthern
- 1712-1713 Friedrich Heinrich von Seckendorff
- 1712-1750 Claude de Brosse
[edytuj] Holsztyn
[edytuj] Polska
- 1697 Jakob Heinrich von Flemming (by przygotować elekcję Augusta II)
- 1733-1734 Joseph Anton Gabaleon Wackerbarth-Salmour (by przygotować elekcję Augusta III)
- 1764-1792 August Franz Essen (poseł, od 1791 minister pełnomocny) [1]
- 1792-1795 Johann Jakub Patz (chargé d'affaires) [2]
[edytuj] Prusy
- 1694-1697 Karl Gottfried von Bose
- 1697-1728 Jakob Heinrich von Flemming
- 1711-1717 Ernst Christoph von Manteuffel
- 1725 Ulrich Suhm
- 1773-1777 Friedrich August von Zinzendorf
- 1827-1834 Karl Friedrich Ludwig von Watzdorf
- 1848 von Minckwitz
[edytuj] Rosja
- 1700 Johann Ernst Langen
- 1709-1715 Friedrich Vitzthum von Eckstädt
- 1711-1718 Johann Adolf von Loß
- 1725 Jean Le Fort
- 1733-? Moritz Karl von Lynar (towarzyszył mu Johann Georg von Ponickau (1708-1775) [1])
- Nicolaus Gersdorf
- 1746-1747 Ludwig Siegfried Vitzthum von Eckstädt
- 1748-1762 Johann Georg von Einsiedel
- 1762 Alojzy Fryderyk von Brühl
[edytuj] Rzesza Niemiecka
- 1439 Caspar von Schönberg (wysłannik na sejm Rzeszy - Moguncja)
- 1532 Hans III von Minkwitz (wysłannik na sejm Rzeszy - Spira)
- 1662-1664 Nikolaus von Gersdorf (wysłannik na sejm Rzeszy - Ratyzbona)
- 1683-1687 Otto Heinrich von Friesen (wysłannik na sejm Rzeszy - Ratyzbona)
- 1696-1711 Georg von Werthern (wysłannik na sejm Rzeszy - Ratyzbona)
- 1712-1717 Karl Gottfried von Bose (wysłannik na sejm Rzeszy - Ratyzbona)
- 1717 Christoph Friedrich von Gersdorff (wysłannik na sejm Rzeszy - Ratyzbona)
- 1741-1745 Christian von Loß (przy dworze cesarza Karola VII we Frankfurcie nad Menem)
- 1764 Karl August von Rey i Johann Georg von Ponickau ([2])
- 1790 Otto Ferdinand von Löben (na wybory cesarza we Frankfurcie nad Menem)
[edytuj] Sabaudia
[edytuj] Szwecja
- 1658-1659 Nikolaus von Gersdorf
- 1697-1698 Karl Gottfried von Bose
- 1768-1772 Friedrich August von Zinzendorf
[edytuj] Turcja
- 1714 Johann Spiegel
- lata czterdzieste XVIII w. Friedrich Hübsch (korespondent)
[edytuj] Watykan
- 1712? Jakob Puchet i Bernard Teodor Schenck
- 1725 Pietro Roberto Taparelli, hrabia Lagnasco
- 1730-1731 Joseph Anton Gabaleon Wackerbarth-Salmour
[edytuj] Wenecja
- Emilio de Villio (długoletni pół-formalny rezydent)
[edytuj] Wielka Brytania
- 1701-1703 Balthasar Heinrich von Nischwitz
- 1714-1718 Georg Sigismund Nostitz
- 1725 Jacques de Le Coq
- 1729 Friedrich Karl Watzdorf
- Karl Georg Friedrich von Flemming (1705-1767)
- 1763 Johann Georg von Einsiedel
- 1816-1823 Wilhelm August von Just
[edytuj] Zobacz też
- Saksonia w XVIII wieku
- austriaccy ambasadorzy
- pruscy ambasadorzy
- hanowerscy ambasadorzy
- francuscy ambasadorzy w Saksonii
[edytuj] Źródła
- http://www.tu-dresden.de/isgv/isgv-web-Institut-2/Mitarbeiter/Vita-Matzke.html
- http://isgv.serveftp.org/saebi/saebi.php
- Judith Matzke, Die sächsische Gesandtschaft in Wien. Politische und dynastische Beziehungen zwischen Wettinern und Habsburgern im 18. Jahrhundert, in: Dresdner Hefte 23. Jg., Heft 83, 3/05 (Österreich und Sachsen in der Geschichte), S. 5-14.
- Historia Dyplomacji Polskiej, tom II 1572-1795' pod red. Zbigniewa Wójcika, PWN Warszawa 1982, s. 445-447.