Louis de Saint-Just
Z Wikipedii
Antoine Louis Léon de Richebourg de Saint-Just (ur. 25 sierpnia 1767 w Decize, Nièvre, zm. 28 lipca 1794 w Paryżu) - nazywany zwykle Saint-Just, jeden z czołowych przywódców Wielkiej Rewolucji Francuskiej, bliski współpracownik Maksymiliana Robespierre.
Słynął z bezwzględnego terroru, stosowanego zarówno wobec przeciwników rewolucji, jak i innych rewolucjonistów (wygłosił m.in. mowę oskarżycielską na procesie Georgesa Dantona). Zwany z powodu tej bezwzględności i olśniewającej ponoć urody "Aniołem śmierci".
Najmłodszy deputowany do Konwentu Narodowego, zdobył sławę swoim przemówieniem w czasie procesu króla. Saint-Just wygłosił wówczas wielką mowę za egzekucją, uzasadniając, iż Ludwik XVI musi zginąć, gdyż jest tyranem z racji samego faktu bycia dynastycznym władcą państwa. Angażował się następnie w rewolucyjne projekty stworzenia nowego człowieka, pisząc m.in. książkę o modelu edukacji w państwie republikańskim i rozprawę "L'esprit de la revolution - Duch rewolucji. Był członkiem Komitetu Ocalenia Publicznego i komisarzem Konwentu na prowincji. Działalność propagandową prowadził głównie w świeżo tworzonej armii francuskiej walczącej z Prusami. Wielokrotnie dawał żołnierzom przykład osobistej odwagi, ale i bezwzględności wobec dezerterów i chwiejnych politycznie.
Poniekąd słusznie oskarżany o zainspirowanie wielkiego terroru (czerwiec - lipiec 1794), został aresztowany 9 Thermidora i zginął zgilotynowany wraz z Robespierre'em następnego dnia.
[edytuj] Cytaty
- "Le vaisseau de la Révolution ne peut arriver à bon port que sur une mer rougie par des torrents de sang." ("Statek rewolucji może dotrzeć do pomyślnego portu jedynie żeglując po morzu zabarwionym rzekami krwi")
