Lubomir Pipkow
Z Wikipedii
Lubomir Pipkow (bułg. Любомир Панайотов Пипков, ur. 19 września 1904 w Łoweczu, zm. 9 maja 1974 w Sofii) – bułgarski kompozytor, pianista i pedagog muzyczny.
Początkowo studiował w Sofii, w latach 1926 - 1932 w École Normale de Musique w Paryżu u Nadią Boulanger (kompozycja) i Yves Lefébure (fortepian). W roku 1932 wrócił do kraju, w latach 1944 - 1947 był dyrektorem opery, od 1948 dyrektor konserwatorium w Sofii. Był autorem 4 symfonii (1942 - 1969), Symfonii koncertującej na wiolonczelę i orkiestrę (1963), koncertów (skrzypcowy 1951, fortepianowy 1954, klarnetowy 1969), kwartetów smyczkowych, utworów fortepianowych, pieśni, oper (Dziewięciu braci Jany 1937, Momcził 1948, Antygona 43 1963, wszystkie wystawione w Sofii). Kompozytorem był także jego ojciec, Panajot (1871 - 1942).
