Majaczenie alkoholowe

Z Wikipedii

ICD-10

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane użyciem alkoholu

Kod ICD-10F10

DSM IV

zaburzenie nie występuje

Majaczenie alkoholowe (łac. delirium tremens) - stan zaburzeń świadomości z iluzjami i omamami oraz urojeniami trwający do tygodnia. Często towarzyszą mu zaburzenia wegetatywne i inne objawy somatyczne. Jest spowodowany nagłym odstawieniem lub zmniejszeniem dawki alkoholu. Prawdopodobnie grają rolę również czynniki toksyczne. Śmiertelność wynosi poniżej 3-4%. Burzliwa symptomatologia delirium tremens rozwija się zwykle 2-3 dni po zaprzestaniu picia alkoholu. Do objawów wiodących delirium zalicza się zaburzenia świadomości z halucynacjami i lęk, który przechodzi w niepokój ruchowy, podniecenie a nawet agresję. U 25 procent chorych występuje napad drgawek o charakterze dużego ataku padaczkowego. W badaniu fizykalnym stwierdza się tachykardię i wzrost ciepłoty ciała, a w badaniach laboratoryjnych hiperglikemię, podwyższony poziom mocznika, bilirubiny, aminotransferaz a także leukocytozę i wzrost OB. Hipokaliemia i hipomagnezemia stanowią poważne ryzyko zaburzeń rytmu serca, powodujących zatrzymanie krążenia. U osób wyniszczonych objawem towarzyszącym delirium może być zapalenie płuc, niewydolność krążenia, wątroby lub nerek. Zgodnie z oczekiwaniem, w badaniu sekcyjnym nie stwierdzono żadnych zmian tłumaczących przyczynę zgonu. Badania krwi i moczu na obecność alkoholu dały wynik ujemny. Na podstawie wywiadu ustalono, że w części letalnych przypadków delirium zgon poprzedzony był obezwładnieniem pacjenta lub jego unieruchomieniem w kaftanie czy pasach.

[edytuj] Objawy oraz kryteria konieczne do rozpoznania

Uzależnienie od alkoholu.
Objawy prodromalne:
- zaburzenia snu
- drżenie mięśniowe
- lęk
Objawy podstawowe:
- zaburzenia świadomości
- omamy i złudzenia spowodowane zaburzeniami świadomości
- wyraźne drżenie mięśniowe
Objawy towarzyszące:
- urojenia
- podniecenie
- zaburzenia snu
- objawy nadaktywności układu współczulnego
- napady drgawkowe

[edytuj] Leczenie

Majaczenie wymaga leczenia szpitalnego na oddziale psychiatrycznym.

[edytuj] Postępowanie farmakologiczne

Lekami z wyboru są: klometiazol (Heminevrin) doustnie (do 6g/dobę) lub we wlewach dożylnych (do 8 g/dobę) a także benzodiazepiny doustne, leki anksjolityczne doustnie lub dożylnie (np. diazepam 30-40 mg/dobę). Stosuje się też neuroleptyki domięśniowo (np. haloperidol, perfenazyna).
Zapobieganie i leczenie powikłań. Nawadnianie pozajelitowe, wyrównywanie niedoborów elektrolitowych, prowadzenie bilansu wodno-elektrolitowego, podawanie witaminy B₁ i karboksylazy.