Maksymilian Franciszek Habsburg

Z Wikipedii

Maksymilian Franciszek Habsburg-Lotaryński (niem. Maximilian Franz Xaver Joseph Johann Anton de Paula Wenzel von Habsburg-Lothringen) (ur. 8 grudnia 1756 w Wiedniu, zm. 27 lipca 1801 w Hetzendorf) – arcyksiążę, arcybiskup elektor Kolonii 1784-1801, wielki mistrz zakonu krzyżackiego 1780-1801.

Najmłodszy z synów cesarza Franciszka I i Marii Teresy. Przeznaczony do stanu duchownego. Był arcybiskupem Kolonii i biskupem Münster. W 1769 uczyniony koadiutorem wielkiego mistrza krzyżackiego Karola Aleksandra Lotaryńskiego, od 1780 wielki mistrz zakonu krzyżackiego. Maksymilian Franciszek miał być jakoby również Wielkim Mistrzem Zakonu Syjonu w latach 1780-1801.

Reformator zakonu krzyżackiego, który zamierzał przekształcić w katolicki instytut. Biurokrata i tytan pracy, przedstawiciel ducha Oświecenia. Mecenas kultury i sztuki.

Pochowany w kościele kapucynów w Wiedniu.