Manta (ryba)

Z Wikipedii

Ten artykuł dotyczy ryby. Zobacz też: inne znaczenia.

Manta

Systematyka

Manta

manta

Nazwa systematyczna

Manta birostris

(Walbaum, 1792)

Status ochronny

Kategoria zagrożenia (CzKGZ)
EX	EW	CR	EN	VU	NT	LC

Kategoria: podwyższonego ryzyka

Systematyka w Wikispecies

Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Manta (Manta birostris) – ryba chrzęstnoszkieletowa, największy przedstawiciel rodziny mantowatych. Nazywana także diabłem morskim, choć jest zupełnie niegroźna dla ludzi.

[edytuj] Zasięg występowania

Żyje w morzach tropikalnych wokół południowej Afryki, od południowej Kalifornii do Peru, od Karoliny Północnej do południowej Brazylii oraz w Zatoce Meksykańskiej. Najczęściej w wodach przybrzeżnych w pobliżu raf, czasem spotykana na głębszych wodach.

[edytuj] Opis

Osiąga długość 3-5 m, rozpiętość płetw 7 m (maksymalnie 9,1 m) i masę ciała 2 ton (maksymalnie 3 tony). Ma dwie tzw. płetwy głowowe po bokach głowy, służące do nagarniania planktonu w stronę otworu gębowego. Nie posiada płetwy grzbietowej ani ogonowej. Krótki, biczowaty ogon bez kolca typowego dla większości orleniokształtnych. Szczeliny skrzelowe - pięć par - położone są na spodniej stronie ciała. Samice mają szersze płetwy piersiowe.

Żywi się głównie planktonem, ale zjada również małe i średniej wielkości ryby.

Manty są najczęściej spotykane samotnie lub w parach, rzadziej w małym stadzie. Często wyskakują ponad powierzchnię, nawet na wysokość 1,5 m i z hukiem opadają na wodę. Prawdopodobnie w ten sposób uwalniają skórę od pasożytów.

Dojrzałość płciową osiągają ok. 5 roku życia. Okres godowy odbywa się w wodach tropikalnych, wokół raf, na głębokości 10-20 m, od grudnia do kwietnia. Ciąża trwa 13 miesięcy, po czym samica rodzi jedno, czasami dwa młode przystosowane do samodzielnego pływania. Małe manty zaraz po urodzeniu ważą ok. 11 kg i mają ponad 1 metr długości.