Manuel Baquedano
Z Wikipedii
 |
Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji. Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach. Adnotacja: czerwiec 2008. |
Manuel Jesús Baquedano González - (ur. 1 stycznia 1823 w Santiago, zm. 30 września 1897 w Santiago) - chilijski generał, bohater Wojny o saletrę.
Urodził się jako syn Fernando Baquedano Rodriqueza (generała z czasów wojny o Niepodległość Chile) i Teresy González de Labra y Ros. Uczył się w szkole prowadzonej przez duchownego Juana Romo i Instytucie Narodowym w Santiago. Kiedy miał 15 lat wybuchła Wojna konfederacji peruwiańsko-boliwijskiej z Chile. Opuścił wówczas dom i wstąpił w szeregi oddziałów wyruszających na front. Uczestniczył w bitwie pod Yungay w 1839 r. i w wieku 16 lat został mianowany oficerem.
Po zakończeniu wojny uzupełnił swoją edukację wojskową. W 1850 r. został kapitanem. W 1851 r. uczestniczył w rewolucji po stronie rządu. W 1854 r. odszedł z czynnej służby po buncie w podległych mu oddziałach w La Frontera. Osiadł wówczas w małej hacjendzie w okolicach miasta Los Ángeles. Już w rok później powrócił jednak w szeregi armii zostając adiutantem komendanta garnizonu w Valparaiso. Wkrótce przeniesiono go na podobne stanowisko w Arauco. Z czasem powierzono mu też dowództwo milicji obywatelskiej miasta Arauco.
W latach 1855-1869 zarządzał hacjendą, która stała się nowoczesnym gospodarstwem rolno-hodowlanym. Do czynnej służby wojskowej wrócił w 1859 r. kiedy to rząd powierzył mu tłumienie rewolucji w Concepción. Następnie tłumił rewolty Indian dowodzonych przez Quilapána i innych kacyków. Później powierzono mu dowództwo pułku Casadores a Caballo, którym dowodził kiedyś jego ojciec. W 1870 r. został awansowany na stopień pułkownika, a w pięć lat później został dowódcą Gwardii Narodowej i komendantem stołecznego garnizonu.
W 1876 r. otrzymał nominację na generała brygady. Po wybuchu wojny o Pacyfik został dowódcą kawalerii. Wkrótce potem - po rezygnacji generała Erasmo Escali - został naczelnym wodzem armii chilijskiej. Udało mu się pokonać siły peruwiańskie i boliwijskie oraz zająć stolicę Peru - Limę. Sam Baquedano - który towarzyszył wojskom na froncie - wrócił do Chile kiedy rząd Anibala Pinto podjął decyzję o wycofaniu większości wojsk z Peru motywowaną brakiem funduszy na ich utrzymanie. Wydarzenie to upamiętnia pieśń Los viejos estandartes pełniąca obecnie funkcję hymnu armii chilijskiej. Uroczyste powitanie miało miejsce w Valparaiso. a potem w Santiago - na cześć bohatera wzniesiono łuki triumfalne. Konserwatyści i część liberałów zaproponowali mu kandydowanie na prezydenta, którą jednak odrzucił. Był senatorem z okręgu Santiago i Colchegiu. W 1889 r. został wysłany z misją dyplomatyczną do Europy. Podczas chilijskiej wojny domowej w 1891 r. nie był zaangażowany po żadnej ze stron, jednak to właśnie jemu Manuel Balmaceda powierzył tymczasowe pełnienie funkcji prezydenta. Zmarł w swoim domu w Santiago 30 września 1897 r. Spoczywa na Cmentarzu Generalnym w Santiago.
