Marcel Reich-Ranicki
Z Wikipedii
Marcel Reich-Ranicki (ur. 2 czerwca 1920 we Włocławku) – niemiecki krytyk literacki polsko-żydowskiego pochodzenia, urodzony jako Marcel Reich. W Polsce używał także imienia Marceli. W 1929 po bankructwie ojca przeniósł się wraz z rodzicami do Niemiec, wydalony z III Rzeszy wrócił w 1938 do Polski.
[edytuj] Kariera zawodowa
W getcie warszawskim był szefem tłumaczy i pisał recenzje muzyczne dla Gazety Żydowskiej. W 1944 cenzor w Lublinie[1], w 1945 kierownik grupy operacyjnej WUBP w Katowicach. Później pracował dla polskich służb specjalnych (pseudonim "Albin"), m.in. w Polskiej Misji Wojskowej w Berlinie w latach 1948-49 (jako rezydent wywiadu UB) na stanowisku konsula w Londynie pod nazwiskiem Ranicki, które następnie przybrał jako drugi człon jego nazwiska[2].
Publikował m.in na łamach tygodnika "Świat". W 1949 musiał wracać do Polski oskarżany o wydanie wizy wydalonemu z Niemieckiej Partii Komunistycznej szwagrowi, za co wyrzucono go z partii i przez 2 tygodnie przetrzymywano w więzieniu. Następnie pracował w Wydawnictwie Ministerstwa Obrony Narodowej. W 1957 opuścił Polskę wyjeżdżając do RFN przez Austrię.
W Niemczech zyskał rozgłos jako krytyk literacki, przez ponad 20 lat prowadził popularny telewizyjny program o książkach, w którym wykazywał się dużym poczuciem humoru oraz wygłaszał błyskotliwe, odważne, choć często kontrowersyjne opinie. Przyczynił się do rozpropagowania literatury polskiej.
W 2006 Uniwersytet Humboldta w Berlinie zdecydował o przyznaniu Ranickemu honorowego doktoratu. Jak wyjaśnił rektor uniwersytetu, chciano tym gestem uznać swoją winę za to, że Reich-Ranicki nie został przyjęty na uczelnię (w latach 1828–1946 noszącą nazwę Friedrich-Wilhelms-Universität) z powodu swego żydowskiego pochodzenia. Nadanie tytułu nastąpiło 16 lutego 2007 i połączone było z uroczystym zakończeniem semestru zimowego 2006/07.
[edytuj] Bibliografia
- Marcel Reich-Ranicki, Moje życie, Wrocław, Ossolineum 1996
- Norbert Honsza, Stephan Wolting, Marcel Reich-Ranicki: Moją ojczyzną jest literatura, Wrocław, Ossolineum 2007
Przypisy
- ↑ Krzysztof Masłoń. "Życiorys wypolerowany", Rzeczpospolita, 24-25 listopada 2007, ss. A18-A19.
- ↑ Piotr Gontarczyk. "Reich-Ranicki i fałszywy życiorys", Życie Warszawy, 13.10.2006.