Marek Abramowicz
Z Wikipedii
Marek Abramowicz (ur. 6 czerwca 1945 w Chełmie) – polski naukowiec, astrofizyk. Autor przeszło 200 prac naukowych[1] z zakresu ogólnej teorii względności, astrofizyki wysokich energii, teorii akrecji, czarnych dziur, figur równowagi gwiazd i innych. Promotor kilkunastu doktorantów, z których kilkoro zostało profesorami w renomowanych uczelniach USA, Europy i Chin (m.in. Piero Madau, Omer Blaes, Ewa Szuszkiewicz)[1].
Spis treści |
[edytuj] Działalność naukowa
Studiował matematykę i astronomię na Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie uzyskał dyplom magistra w 1968 roku. Pracę doktorską z fizyki teoretycznej[1] obronił na Uniwersytecie Warszawskim w 1974 roku. Jego promotorem był Andrzej Trautman. Pracował najpierw rok w Instytucie Matematycznym Uniwersytetu Wrocławskiego, potem wiele lat w Centrum Astronomicznym Mikołaja Kopernika PAN w Warszawie, rok na kalifornijskim Uniwersytecie Stanforda i dwa lata na Uniwersytecie Teksaskim w Austin (The University of Texas at Austin)[1]. Od 1981 r., przez wiele lat, prowadził badania i wykładał w zespole kierowanym przez brytyjskiego kosmologa Dennisa Sciamę: najpierw na Uniwersytecie Oksfordzkim w Anglii, a później we włoskiej Scuola Internazionale Superiore di Studi Avanzati (SISSA) w Trieście.
W latach 1990-1994 profesor w Nordic Institute for Theoretical Physics (NORDITA) w Kopenhadze. Od 1993 r. pracuje na Göteborgs Universitet i Chalmers University of Technology w Göteborgu, gdzie kieruje katedrą astrofizyki[1]. W roku 2004 otrzymał od prezydenta RP nominację na polską (belwederską) profesurę. Jako wizytujący profesor od kilku lat pracuje w Centrum Astronomicznym im. Mikołaja Kopernika PAN w Warszawie. Należy do kilku stowarzyszeń międzynarodowych oraz jako Old Fellow do Linacre College w Oksfordzie[1].
W latach osiemdziesiątych pisał dla paryskiej "Kultury". Liczne popularne artykuły Abramowicza ukazywały się w "Świecie Nauki", "Uranii", "Delcie", "Scientific American", "American Journal of Physics", w szwedzkim "Forskning och Framsteg" i innych czasopismach[1]. Pisuje artykuły nie tylko ścisłe, ale również popularnonaukowe, np. o przeprowadzonej w roku 1933 przez rząd Adolfa Hitlera lustracji niemieckich wykształciuchów i spowodowanym nią upadku niemieckiej matematyki i fizyki, o dacie śmierci Jezusa na krzyżu, o historii hejnału z Wieży Mariackiej, a w "Gazecie Wyborczej" również o astrologii[1]. Chętnie bierze udział w popularnych wykładach – między innymi w czeskim obserwatorium w Ondřejovie, niedaleko Pragi. Jest częstym gościem społecznego "Uniwersytetu w Bielicach", w którym zaprezentował dotąd siedem popularnonaukowych wykładów[2].
[edytuj] Nagrody
- W 2007 roku Marek Abramowicz otrzymał szwedzką Nagrodę Sixten Heymans, przyznawaną co trzy lata przez Uniwersytet w Göteborgu na przemian literatowi i uczonemu.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona Marka Abramowicza
- Marek Abramowicz na stronie Nowego Gierałtowa
- Wpis w bazie ludzi nauki portalu nauka-polska.pl (OPI)
- Wywiad dla "Gazety Wyborczej", 2003-10-07