Maria Andegaweńska

Z Wikipedii

Maria Andegaweńska (ur. 1371 r., zm. 17 maja 1395 r.), węg. Mária, chor. Marija), królowa Węgier od 1382.

Była córką króla Polski i Węgier Ludwika Węgierskiego. Już w dzieciństwie ojciec zaaranżował jej małżeństwo z Zygmuntem Luksemburskim, jej siostra Jadwiga Andegaweńska miała poślubić Wilhelma Habsburga.

W 1382 po śmierci Ludwika została królową Węgier, rzeczywista władza spoczęła jednak w ręku jej matki Elżbiety Bośniaczki. Po władzę sięgnął wtedy najstarszy żyjący potomek Andegawenów - król Neapolu Karol III z Durazzo. W grudniu 1385 strącił Marię z tronu i koronował się na króla Węgier jako Karol II. W wyniku spisku Elżbiety Bośniaczki i palatyna Garai nowy król został wkrótce zamordowany (1386). Władzę w wewnętrznie osłabionym kraju ponownie objęły Elżbieta z córką. W obawie przed zwolennikami zamordowanego monarchy obie kobiety schroniły się w posiadłości Garai w południowych Węgrzech. Wkrótce zostały napadnięte i uwięzione w zamku Nowy Grod nad Adriatykiem z polecenia męża Marii - Zygmunta Luksemburskiego. Elżbieta nie doczekała się pomocy od zięcia, który dążył do przejęcia korony węgierskiej. Została uduszona na oczach córki przed 15 stycznia 1387.

Z niewoli wyzwolił ją dopiero Zygmunt Luksemburski, za cenę przyjęcia korony węgierskiej 1387. Węgry miały formalnie dwóch władców, śmiertelnie na siebie obrażonych. Istniały dwa dwory królewskie i dwie kancelarie. Na domiar złego z roszczeniami do tronu węgierskiego występował syn Karola III z Durazzo, król Neapolu Władysław Wspaniałomyślny.