Karol III z Durazzo

Z Wikipedii

Karol III z Durazzo, zw. Małym (ur. w 1345, zm. 24 lutego 1386 w Wyszehradzie) – król Neapolu w latach 1382-1386, w latach 1383-1386 książę Achai, król Węgier (jako Karol II) w latach 1385-1386 z dynastii Andegawenów. Syn Ludwika z Durazzo, hrabiego Gravina i Małgorzaty Sanseverino, córki hrabiego Corigliano Roberta Sanseverino. Po mieczu prawnuk króla Sycylii i Neapolu Karola II.

Spis treści 1 Okres przed objęciem rządów 2 Rządy w Neapolu 3 Rządy w Księstwie Achai 4 Rządy na Węgrzech 5 Genealogia 5.1 Potomstwo 6 Bibliografia 7 Zobacz też

[edytuj] Okres przed objęciem rządów

W dzieciństwie przebywał na dworze królowej Neapolu Joanny I. Po śmierci ojca (22 lipca 1362) zaopiekował się nim król Węgier Ludwik I Wielki (w Polsce bardziej znany jako Ludwik Węgierski). W 1374 wzrosło jego polityczne znaczenie, gdy obok Ludwika I Wielkiego pozostał jedynym żyjącym męskim przedstawicielem dynastii Andegawenów.

[edytuj] Rządy w Neapolu

W lutym 1369 ożenił się ze swoją kuzynką, Małgorzatą (jego ojciec, Ludwik z Durazzo i jej ojciec, Karol, byli braćmi). Siostrą matki Małgorzaty, Marii, była królowa Neapolu Joanna I Andegaweńska, która ze względu na brak potomstwa w tym samym roku adoptowała go i uczyniła swoim następcą. Jednakże w 1380 wydziedziczyła Karola, a swoim sukcesorem ustanowiła – także adoptowanego – Ludwika z dynastii Walezjuszów, brata króla Francji Karola V Mądrego. Niezadowolony z tej decyzji Karol, którego poparł papież Urban VI, detronizując Joannę I, wszczął z nią wojnę. W 1381 pokonał ją i uwięził, a także zajął miasto Neapol. 12 maja 1382 oskarżona o spiskowanie na rzecz Walezjuszów Joanna I została uduszona w więzieniu na zamku San Fele. Wówczas Karol koronował się na króla Neapolu. W tym samym czasie pretensje do tronu wysunął uczyniony przez Joannę I następcą Ludwik, który na znak protestu począł tytułować się królem Neapolu. Aż do śmierci Walezjusza (20 września 1384) Karol III z Durazzo musiał odpierać ataki jego wojsk.

[edytuj] Rządy w Księstwie Achai

7 lipca 1383 zmarł książę Achai Jakub de Baux. Ponieważ Karol III z Durazzo był skoligacony ze zmarłym księciem, a samo księstwo było powiązane z Królestwem Neapolu, przejął w nim władzę.

[edytuj] Rządy na Węgrzech

W 1385 jako ostatni męski przedstawiciel dynastii Andegawenów upomniał się o Koronę świętego Stefana po zmarłym trzy lata wcześniej Ludwiku I Wielkim. W tym czasie na Węgrzech w imieniu nastoletniej córki, Marii Andegaweńskiej, rządy sprawowała wdowa po Ludwiku, Elżbieta Bośniaczka. Z pomocą magnatów z południa kraju sprzeciwiających się rządom Elżbiety wspieranej przez magnatów z północnej części Węgier obalił obydwie królowe. 31 grudnia 1385 koronował się na króla Węgier. Nie było mu dane długo panować. Kilka tygodni później, 24 lutego 1386, z polecenia Elżbiety Bośniaczki został otruty.

[edytuj] Genealogia

4. Jan Andegaweński1)
			2. Ludwik z Durazzo
5. Agnieszka de Périgord
						1. Karol III z Durazzo
6. Robert Sanseverino
			3. Małgorzata Sanseverino
7. NN

1. syn Karola II Andegaweńskiego i Marii, córki Stefana V

[edytuj] Potomstwo

Żoną Karola III z Durazzo była jego kuzynka, Małgorzata Andegaweńska (ur. 28 lipca 1347, zm. 6 sierpnia 1412), którą poślubił w lutym 1369. Z tego małżeństwa urodziło się troje dzieci:

• Maria, zmarła w dzieciństwie (ur. 1369, zm. 1371),
• Władysław (ur. 14 lipca 1376/11 lutego 1377, zm. 6 sierpnia 1414) – król Neapolu,
• Joanna II (ur. 25 czerwca 1373, zm. 2 lutego 1435) – następczyni Władysława na tronie neapolitańskim, żona Wilhelma Habsburga.

[edytuj] Bibliografia

• Słownik władców Europy średniowiecznej, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 2002, ISBN 83-7177-102-9 - biogram Karola III z Durazzo

[edytuj] Zobacz też

• władcy Neapolu i Sycylii