Marian Filar
Z Wikipedii
| Marian Filar | |
 |
|
| Data i miejsce urodzenia | 6 października 1942 Krosno |
| poseł VI kadencji Sejmu | |
| Okres urzędowania | od 5 listopada 2007 |
| Przynależność polityczna | Demokratyczne Koło Poselskie (PD) |
Marian Filar (ur. 6 października 1942 w Krośnie) – polski prawnik, profesor zwyczajny, polityk, od 2007 poseł na Sejm.
Spis treści |
[edytuj] Działalność naukowa
W 1967 ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Doktoryzował się z prawa w 1972 na tym samym wydziale, habilitację uzyskał w 1977. Tytuł naukowy profesora otrzymał w 1988, a profesora zwyczajnego w 1991. Od 1990 zajmuje stanowisko kierownika Katedry Prawa Karnego i Polityki Kryminalnej UMK w Toruniu. Był dziekanem Wydziału Prawa i Administracji UMK w Toruniu w latach 1988-1990 i prorektorem tej uczelni od 1990 do 1993.
Członek licznych towarzystw naukowych polskich i międzynarodowych, także gremiów kierowniczych. Autor przeszło 180 prac i wydawnictw książkowych w języku polskim i językach obcych z dziedziny prawa karnego, polityki kryminalnej, seksualnego prawa karnego, lekarskiego prawa karnego. Promotor licznych rozpraw doktorskich i prac magisterskich.
Wykładowca na wielu uniwersytetach zagranicznych (m.in. Niemcy, Włochy, Finlandia). Ekspert Organizacji Narodów Zjednoczonych w dziedzinie zapobiegania i kontroli przestępczości. Współautor kodyfikacji prawa karnego i lekarskiego. Specjalista w dziedzinie definicji przestępstw seksualnych.
Sekretarz generalny Towarzystwa Naukowego w Toruniu, prezes Towarzystwa Miłośników Torunia. Autor popularnych, cotygodniowych felietonów, najpierw w "Nowościach", następnie w toruńskim dodatku lokalnym "Gazety Wyborczej".
[edytuj] Działalność polityczna
Należał do Kongresu Liberalno-Demokratycznego, potem do Unii Wolności, następnie do Partii Demokratycznej – demokraci.pl (do sierpnia 2006 wobec zaniku struktur lokalnych). W latach 1997-2001 był wiceprzewodniczącym Trybunału Stanu.
Wielokrotnie bez powodzenia kandydował w różnych wyborach – w 1997 ubiegał się o mandat posła z listy Unii Wolności. W 2001 startował do Senatu w ramienia komitetu Blok Senat 2001, rok później z lokalnego ugrupowania do sejmiku. W czerwcu 2004 kandydował w wyborach do Parlamentu Europejskiego, zdobywając 29 185 głosów (drugie miejsce w województwie kujawsko-pomorskim), jednak nie został eurodeputowanym. W wyborach parlamentarnych w 2005 był liderem Partii Demokratycznej – demokraci.pl w okręgu toruńsko-włocławskim. W wyborach samorządowych w 2006 kandydował na urząd prezydenta Torunia z własnego komitetu przy poparciu Platformy Obywatelskiej. Uzyskał drugi wynik – 18,71% poparcia (11 960 głosów), przegrywając z ubiegającym się o reelekcję Michałem Zaleskim.
W wyborach parlamentarnych w 2007 uzyskał mandat poselski z listy Lewicy i Demokratów (jako kandydat bezpartyjny rekomendowany przez Partię Demokratyczną) w okręgu toruńskim z wynikiem 21 892 głosy. W grudniu 2007 został reprezentantem Sejmu w Krajowej Radzie Sądownictwa. Po wyborach wstąpił do Partii Demokratycznej, zasiada w radzie programowej i władzach regionalnych tego ugrupowania.
W kwietniu 2008 współtworzył Demokratyczne Koło Poselskie.
[edytuj] Wybrane publikacje
- Lekarskie prawo karne, 2000
- Odpowiedzialność lekarzy i zakładów opieki zdrowotnej, 2004
- Pornografia: studium z dziedziny polityki kryminalnej, 1977
- Przestępstwa seksualne w polskim prawie karnym, 1985
- Przestępstwo zgwałcenia w polskim prawie karnym, 1974
- Seksuologia kulturowa (współautor), 1980
- Transpozycje płci: transseksualizm i inne zaburzenia identyfikacji płciowej (współautor), 2001
- W służbie utopii, 1992
- Zarys prawa karnego (współautor), 1978
