Marian Pankowski

Z Wikipedii

Marian Pankowski (ur. 9 listopada 1919 w Sanoku) – polski poeta, prozaik, krytyk literacki i tłumacz.

W 1938 rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, które przerwał wybuch wojny. Brał udział w działaniach kampanii wrześniowej, później należał do Związku Walki Zbrojnej. Aresztowany w 1942 przez gestapo, był więźniem obozów koncentracyjnych w Oświęcimiu, Gross-Rosen i Bergen-Belsen. Po wojnie osiadł w Belgii, gdzie ukończył studia slawistyczne, otrzymał obywatelstwo belgijskie i pracował jako wykładowca współczesnej literatury polskiej oraz lektor języka polskiego na uniwersytecie Universite Libre w Brukseli. Doktorat napisał o Leśmianie. W latach 1953-1959 był stałym recenzentem paryskiej ”Kultury” (według samego Pankowskiego, "Kultura" zerwała współpracę po jego podróży do Polski w 1958 i późniejszych entuzjastycznych relacjach o szerokim dostępie do kultury w PRL^[1]). Zajmuje się także przekładami polskiej poezji na język francuski oraz niemieckiej i francuskiej na język polski. Większość jego twórczości była tłumaczona na język francuski, część na niemiecki i holenderski.

Jako poeta debiutował w 1938 wierszem Czytanie w zieleni, ogłoszonym na łamach lwowskiego lewicowego pisma "Sygnały". Wydał m.in. kilka zbiorów wierszy (Sto mil nad brzegiem, 1958), tom prozy poetyckiej (Smagła swoboda, 1955, nagrodzona przez paryską ”Kulturę”), opowiadania, powieść (Granatowy goździk, 1972) oraz utwory sceniczne.

Za książkę Ostatni zlot aniołów otrzymał Nagrodę Literacką Gdynia 2008 w kategorii Proza.

[edytuj] Twórczość

Dramaty:

• Teatrowanie nad świętym barszczem, Londyn 1968
• Nasz Julo czerwony i siedem innych sztuk, Londyn 1981
• Zygmunt August. Teatrowanie na użytek ludzi sceny i filmu, Londyn 1986

Poezje

• Pieśni pompejańskie (Bruksela 1946)
• Wiersze alpejskie (Bruksela 1947)

Proza

• Smagła swoboda (Paryż 1955, Warszawa 1980)
• Matuga idzie (1959)
• Kozak i inne opowieści (Bruksela 1965)
• Rudolf (1980, 1984, 2005)
• Pątnicy z Macierzyzny (Lublin 1987, Kraków 2007)
• Putto (Poznań 1994)
• Z Auszwicu do Belsen (2000)
• W stronę miłości (2001)
• Bal wdów i wdowców (Kraków 2006)
• Ostatni zlot aniołów (Warszawa 2007)

Źródła:

• Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny, tom II, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1985
• ”Panko”, "Ha!art" nr 18 - numer monograficzny o Marianie Pankowskim
• ”Marian Pankowski - pisarz jeszcze nie odkryty”, ”Uniwersytet Kulturalny”, grudzień 2001

Przypisy