Massimo Ambrosini
Z Wikipedii
Massimo Ambrosini | ||
Data i miejsce urodzenia |
29 maja 1977 Pesaro, Włochy |
|
Pozycja | Pomocnik | |
Wzrost | 182 cm | |
Waga | 72 kg | |
Informacje klubowe | ||
Obecny klub | AC Milan | |
Numer | 23 | |
Kariera piłkarska | ||
---|---|---|
Lata | Klub | M (G) |
1994-1995 1995- 1997-1998 (wyp.) |
AC Cesena AC Milan Vicenza Calcio |
25 (1) 209 (18) 27 (1) |
Reprezentacja narodowa | ||
Lata | Reprezentacja | |
1995-1999 1999- |
Włochy U-21 Włochy |
14 (0) 30 (0) |
Massimo Ambrosini (ur. 29 maja 1977 w Pesaro) - włoski piłkarz występujący na pozycji pomocnika. Aktualnie gra w zespole AC Milan.
[edytuj] Kariera klubowa
Massimo Ambrosini swoją profesjonalną piłkarską karierę rozpoczynał w zespole AC Cesena, barwy której reprezentował w sezonie 2004/05, w którym pojawił się w 25 spotkaniach. Następnie podpisał kontrakt z Milanem, w barwach którego zadebiutował w rozgrywkach Serie A. Sezon 1997/98 spędził na wypożyczeniu w innym włoskim zespole - Vicenza Calcio, dla której rozegrał 27 meczów. Po powrocie na San Siro zaczął grywać regularnie. Z Milanem Ambrosini 2-krotnie wygrywał Ligę Mistrzów oraz Superpuchary Europy. Na krajowym podwórku 3-krotnie zdobył mistrzostwo Włoch, a także zdobył puchar i superpuchar kraju. Massimo dla ekipy "Rossoneri" rozegrał już ponad 200 spotkań. Obecnie jest vice-kapitanem włoskiego zespołu, jednak po zakończeniu piłkarskiej kariery przez Paolo Maldiniego wychowanek Ceseny przejmie opaskę kapitańską już na stałe.
[edytuj] Kariera reprezentacyjna
Ambrosini w reprezentacji Włoch zadebiutował kwietniu 1999 roku w spotkaniu przeciwko Chorwacji. Wcześniej rozegrał 14 meczów dla reprezentacji Italii do lat 21. Razem z dorosłą kadrą pojechał na Letnie Igrzyska Olimpijskie w 2000, na których Squadra Azzura dotarła do ćwierćfinału. W tym samym roku wystąpił również na Mistrzostwach Europy, na których zdobył srebrny medal. Z powodu kontuzji nie wystąpił na Mistrzostwach Świata 2002, nie znalazł się także w kadrze Włochów na Euro 2004. 16 sierpnia 2006 Massimo został powołany do kadry przez Roberto Donadoniego po 2-letniej przerwie w występach reprezentacyjnych. Pod wodzą nowego szkoleniowca, Włoch przejął w drużynie opaskę kapitańską i wywalczył sobie miejsce w podstawowej jedenastce.
[edytuj] Sukcesy
- Mistrzostwo Włoch: 1996, 1999 i 2004
- Puchar Włoch: 2003
- Puchary Europy: 2002/03, 2007
- Superpuchar Włoch: 2005
- Superpuchary Europy: 2004, 2008
- Wicemistrzostwo Europy: 2000
1 Dida • 3 Maldini • 4 Kaładze • 5 Emerson • 7 Pato • 8 Gattuso • 9 Inzaghi • 10 Seedorf • 13 Nesta • 16 Kalac • 17 Šimić • 18 Jankulovski • 19 Favalli • 21 Pirlo • 22 Kaká • 23 Ambrosini • 25 Bonera • 31 Digão • 32 Brocchi • 36 Darmian • 43 Paloschi • 44 Oddo • 94 Aubameyang • 99 Ronaldo • Abbiati • Antonini • Borriello • Flamini • Zambrotta • trener: Ancelotti
1 Abbiati • 2 Ferrara • 3 Maldini • 4 Albertini • 5 Cannavaro • 6 Negro • 7 Di Livio • 8 Conte • 9 Inzaghi • 10 Del Piero • 11 Pessotto • 12 Toldo • 13 Nesta • 14 Di Biagio • 15 Iuliano • 16 Ambrosini • 17 Zambrotta • 18 Fiore • 19 Montella • 20 Totti • 21 Delvecchio • 22 Antonioli • trener: Zoff
1 Buffon • 2 Panucci • 3 Grosso • 4 Chiellini • 5 Gamberini • 6 Barzagli • 7 Del Piero • 8 Gattuso • 9 Toni • 10 De Rossi • 11 Di Natale • 12 Borriello • 13 Ambrosini • 14 Amelia • 15 Quagliarella • 16 Camoranesi • 17 De Sanctis • 18 Cassano • 19 Zambrotta • 20 Perrotta • 21 Pirlo • 22 Aquilani • 23 Materazzi • Trener: Donadoni