Meir Vilner
Z Wikipedii
Meir Wilner (hebr.: מאיר וילנר; właściwie: Ber Kowner; ur. 13 października 1918 w Wilnie - zm. 5 czerwca 2003) - izraelski polityk komunistyczny, współprzewodniczący Komunistycznej Partii Izraela (Maki). Był najmłodszym i najdłużej żyjącym sygnatariuszem Deklaracji Ustanawiającej Państwo Izrael z 1948 roku.
Jego polityczna działalność rozpoczęła się od członkostwa w socjalistyczno-syjonistycznej grupie Haszomer Hacair (Młody Strażnik). Jednak wkrótce uznał, iż lepiej jest pracować nad polepszeniem sytuacji Żydów w Polsce niż marzyć o państwie w Palestynie. Dlatego wstąpił do nielegalnej wówczas Komunistycznej Partii Polski, przybierając pseudonim Meir Vilner. W 1938 roku opuścił jednak Polskę i przypłynął do Brytyjskiego Terytorium Mandatowego - Palestyny. Większość jego rodziny została w kraju i zginęła w holokauście.
Studiował historię na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie. Wkrótce przyłączył się do Palestyńskiej Partii Komunistycznej, twierdząc iż nienawiść, jakiej obiektem byli Żydzi w Wilnie występuje także w Palestynie względem Arabów. Choć krytykował zarówno brytyjski, jak i późniejszy izraelski rząd to podpisał deklarację niepodległości Izraela, ze względu na ówczesne poparcie dla Izraela ze strony ZSRR
W 1949 roku został wybrany do Knessetu, reprezentując w nim partię komunistyczną niemal nieprzerwanie do 1990 roku. Krótko po Wojnie Sześciodniowej członek ultraprawicowej partii Herut napadł na Wilnera i poważnie go ranił. Udało mu się jednak wyzdrowieć.
Był ożeniony z Esterą Wileńską, również izraelską komunistką, z którą jednak w końcu się rozwiódł. Mieli dwóch synów.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Joffe, Lawrence. Meir Vilner. [w:] The Guardian. June 21, 2003 (j. angielski)