Metoklopramid
Z Wikipedii
| Metoklopramid | |||||
|
|||||
| Ogólne informacje | |||||
| Nazwa systematyczna | 4-amino-5-chloro-N-(2-(dietylamino)etyl)-
2-metoksybenzamid |
||||
| Wzór sumaryczny | C14H22ClN3O2 | ||||
| Masa molowa | 299.80 g/mol | ||||
| Identyfikacja | |||||
| Numer CAS | 364-62-5 | ||||
| Klasyfikacja | |||||
| ATC | A03FA01 | ||||
| Farmakokinetyka | |||||
| Biodostępność | 80±15% (doustnie) | ||||
| Okres półtrwania | 5–6 godzin | ||||
| Wydalanie | 70–85% nerkowe, 2% z kałem | ||||
| Uwagi terapeutyczne | |||||
| Drogi podawania | doustnie, dożylnie, domięśniowo | ||||
Metoklopramid (MTC) - lek o działaniu przeciwwymiotnym i pobudzającym perystaltykę jelit, będący antagonistą receptorów dopaminowych. Jest często stosowany jako lek pomocniczy w terapii cytostatykami - dla łagodzenia nudności i innych działań niepożądanych tych leków. Działanie przeciwwymiotne jest spowodowane nie tylko blokowaniem przekaźnictwa w neuronach dopaminergicznych ale też pobudzaniem receptorów 5HT4, co powoduje przyspieszenie perystaltyki i wspomaga opróżnianie żołądka.
Metoklopramid jest również stosowany w celach diagnostycznych, przy identyfikacji hiperprolaktynemii
Źródło:Janiec Waldemar (red.), Kompendium farmakologii Wydanie II, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2006, ISBN 83-200-3589-9
