Mieszko Bolesławowic

Z Wikipedii

Mieszko Bolesławowic (ur. 12 kwietnia 1069, zm. ok. 30 września 1089) - polski królewicz z dynastii Piastów, przypuszczalnie w latach 1086 - 1089 książę krakowski.

Mieszko był jedynym znanym dzieckiem króla Polski Bolesława II Szczodrego i jego nieznanej bliżej żony.

Niewiele wiemy o latach młodości Mieszka - wiadomo tyle, że w 1079 roku znalazł się wraz z ojcem i prawdopodobnie matką na przymusowej emigracji na Węgrzech.

Bolesław II nie doczekał się odzyskania tronu - umarł już dwa lub trzy lata później, w 1081 lub 1082 roku - sytuacja więc jego syna stała się dramatyczna. Wprawdzie pod opieką króla Węgier Władysława I niczego mu nie zbywało, ale jako głównemu pretendentowi do tronu polskiego z pewnością nie było mu łatwo, zwłaszcza że okoliczności zgonu Bolesława II wskazują, że było to morderstwo polityczne z polecenia wszechwładnego Sieciecha, palatyna Władysława Hermana.

Władysław Herman zdawał sobie sprawę, że dopóki jego bratanek przebywa wraz z emigracją polityczną za granicą, jego władza będzie ciągle zagrożona. Do kompromisu doszło zapewne dzięki układowi politycznemu zawartemu pomiędzy Władysławem I Świętym a Władysławem Hermanem w 1086 roku. Treść zawartej ugody nie jest znana, ale możemy przypuszczać, że ceną powrotu do kraju Mieszka i emigracji politycznej (na Węgrzech wraz z Bolesławem Szczodrym znalazł się m.in. ród Awdańców) było uznanie zwierzchniej władzy Władysława Hermana. Jednak i młodszy syn Kazimierza Odnowiciela musiał pójść na kompromis - oddał mianowicie bratankowi najprawdopodobniej dzielnicę krakowską. O fakcie tym brak bezpośrednich informacji i choć wszystkie dostępne źródła mówią o Mieszku tylko jako "synu Bolesława" to wydaje się oczywiste, że nie mógł Władysław odpowiednio nie wyposażyć swojego jedynego wówczas dziedzica (najstarszy syn Władysława Zbigniew, jako dziecko z nieuznanego przez kościół małżeństwa nie mógł być brany jeszcze wtedy pod uwagę, Bolesław III Krzywousty urodził się właśnie w 1086 roku). Poza tym, również władca węgierski z pewnością czuł się zobligowany odpowiednio zabezpieczyć los swojego podopiecznego.

O w miarę dobrych kontaktach Mieszka ze stryjem świadczy też ożenek w 1088 roku z nieznaną z imienia księżniczką ruską. Niektórzy sądzą, że Mieszko Bolesławowicz musiał wtedy być już udzielnym władcą, skoro któryś ruski książę zdecydował się wydać za niego córkę. Z drugiej strony nie musiało być to konieczne, ponieważ tak czy tak Mieszko należał do rodziny panującej.

Niespełna rok później nastąpiły wypadki, które przecięły dobrze zapowiadającą się karierę Mieszka Bolesławowicza. Wydarzenia te w niezwykle barwny sposób opisał w swojej kronice Gall Anonim : miał zaś król Bolesław jednego syna, imieniem Mieszko, który nie okazałby się pod względem zacności gorszy od (swych) przodków, gdyby zawistne Parki nie przecięły chłopcu nici żywota w przededniu lat męskich. Tego chłopca wychowywał po śmierci ojca król węgierski Władysław i kochał go miłością ojcowską jakby (własnego) syna. Sam zaś chłopiec istotnie przewyższał wszystkich zarówno Węgrów, jak Polaków szlachetnymi obyczajami i pięknością i zwracał na siebie uwagę wszystkich jawnymi dowodami, pozwalającymi wróżyć mu przyszłe panowanie. Stąd stryj jego, książę Władysław, postanowił wezwać chłopca – pod złą wróżbą – z powrotem do Polski i ożenić go – na próżno, niestety – z ruską dziewczyną. Żonaty więc młodzieniaszek, gołowąsy a piękny, tak właściwie, tak rozumnie postępował, tak przestrzegał starego obyczaju przodków, że cały kraj z niezwykłym uczuciem upodobał go sobie. Lecz wrogi pomyślności śmiertelny los w boleść zamienił wesele i w kwiecie wieku przeciął nadzieję (pokładaną w) jego zacności. Powiadają mianowicie, że jacyś wrogowie z obawy, by krzywdy ojca nie pomścił, trucizną zgładzili tak pięknie zapowiadającego się chłopca; niektórzy zaś z tych, którzy z nim pili, zaledwie uszli niebezpieczeństwu śmierci. Skoro zaś umarł młody Mieszko, cała Polska tak go opłakiwała, jak matka śmierć syna – jedynaka. Nie wiadomo na pewno, kto stał za opisaną powyżej zbrodnią, jednak pewne poszlaki wskazują na palatyna Sieciecha, który, jak pisze w innym miejscu Gall Anonim "chciał wygubić cały ród Piastów".

Śmierć bratanka umożliwiła Władysławowi Hermanowi zjednoczenie na powrót Polski.

[edytuj] Wywód genealogiczny

4. Kazimierz I Odnowiciel zm. 28 listopada 1058
			2. Bolesław II Śmiały zm. 2 lub 3 kwietnia 1081 lub 1082
5. Dobronega Maria zm. 1087
						1. Mieszko zm. 1089
6. nieznana osoba
			3. nieznana osoba
7. nieznana osoba

[edytuj] Bibliografia

• Benyskiewicz K., Mieszko Bolesławowic 1069-1089. Źródła i tradycja historiograficzna, Kraków 2005.
• Balzer O., Genealogia Piastów, Kraków 1895.
• Jasiński K., Rodowód pierwszych Piastów, Warszawa-Wrocław (1992).