Piastowie

Z Wikipedii

Piastowie – pierwsza historyczna dynastia panująca w Polsce do 1370 roku. Za jej protoplastę uchodzi na półlegendarny Piast, syn Chościska, rataj spod Gniezna. Syn Piasta, Siemowit, (IX wiek) został księciem Polan. Pierwszym władcą z dynastii Piastów, którego historyczność nie jest kwestionowana, był Mieszko I (zm. 992), prawnuk Siemowita.

Piastowie zasiadali na polskim tronie od około 960 roku^[1] do 1370 roku (z przerwą na panowanie Wacława II^[2]), kiedy to zmarł Kazimierz III Wielki. Boczne linie Piastów utrzymały się na Mazowszu (do 1526 roku) i na Śląsku (do 1675 roku).

Od pokolenia synów Bolesława III Krzywoustego^[3] Piastów dzieli się na linie śląską (wywodzącą się od Władysława II Wygnańca), wielkopolską (wywodzące się od Mieszka III Starego), małopolską, mazowiecką i kujawską (wywodzącą się od Kazimierza II Sprawiedliwego).

Spis treści 1 Nazwa 2 Pierwsi Piastowie 3 Linie Piastów 3.1 Piastowie śląscy 3.2 Piastowie wielkopolscy 3.3 Piastowie małopolscy 3.4 Piastowie mazowieccy 3.5 Piastowie kujawscy 4 Ostatni Piastowie 5 Monumentum Piasteum 6 Dane statystyczne 6.1 Imiona 6.2 Małżeństwa 6.3 Długowieczni Piastowie i Piastówny[9] 6.3.1 kobiety 6.3.2 mężczyźni 6.4 Stan duchowny 6.5 Koronacje królewskie 6.6 Nienaturalne zgony według źródeł (nie zawsze potwierdzone) 6.7 Znane dzieci ze związków pozamałżeńskich 7 Przypisy 8 Bibliografia 9 Zobacz też 10 Linki zewnętrzne

[edytuj] Nazwa

Określenie Piastowie pochodzi od imienia protoplasty dynastii Piasta.

Istnieją hipotezy, że nazwa piast była określeniem urzędu pełnionego, zapewne dziedzicznie, przez członków rodu – urzędu, do którego obowiązków należało opiekowanie się (piastowanie) potomstwem księcia czy też jego domem. Zwolennicy tej hipotezy wskazuje historia frankońskich Karolingów, którzy odsunęli od władzy Merowingów, u których pełnili dziedzicznie urząd majordomusa (= piasta?) (podobnie Piastowie w osobie Siemowita, syn Piasta, mieli odsunąć od władzy księcia Popiela, panującego w Gnieźnie).

Pojęcie Piastowie i wywodzenie całej dynastii polskiej od Piasta zawdzięczamy pracom historiografów i genealogów pracujących na dworze legnicko-brzeskiej linii Piastów śląskich.

[edytuj] Pierwsi Piastowie

Pierwsi przedstawiciele dynastii Piastów, Siemowit, Lestek i Siemomysł, władali plemieniem Polan. Za twórcę polskiej państwowości i pierwszego władcę Polski z dynastii Piastów uważa się Mieszka I. Ten władca też jako pierwszy z dynastii przyjął w 966 roku chrzest. Bolesław I Chrobry, syn i następca Mieszka I, był pierwszym władcą Polski, który dostąpił koronacji (1025). Prestiż dynastii na arenie międzynarodowej podniosło małżeństwo Mieszka II Lamberta, syna i następcy Bolesława Chrobrego, z Rychezą, po kądzieli wnuczką cesarza Ottona II.

Wprawdzie większość władców z dynastii Piastów pozostawiało kilku synów, jednak do trwałego podziału dynastii na kilka linii doszło dopiero w 1138 roku po śmierci Bolesława III Krzywoustego. Jednocześnie wydana przez tego władcę ustawa sukcesyjna zapoczątkowała w Polsce okres rozbicia dzielnicowego.

W literaturze genealogicznej do pierwszych Piastów zalicza się przedstawicieli dynastii do pokolenia dzieci Bolesława III Krzywoustego oraz (ze względów praktycznych) potomstwo jednego z jego synów - Bolesława IV Kędzierzawego.

[edytuj] Linie Piastów

[edytuj] Piastowie śląscy

Linia Piastów śląskich wywodzi się od Władysława II Wygnańca (1105-1159), księcia krakowskiego (senioralnego) i śląskiego. Od najstarszego syna Władysława, Bolesława I Wysokiego, wywodzi się linia wrocławska, z której później wyodrębniły się linie:

• legnicka (wywodziła się od Bolesława II Rogatki, prawnuka Bolesława I Wysokiego) wygasła na Jerzym Wilhelmie w 1675r.,
• świdnicka (wywodziła się od Bolka I Surowego, syna Bolesława II Rogatki), wygasła na Bolku II Małym w 1368r.,
• ziębicka (wywodziła się od Bolka II Ziębickiego, syna Bolka I Surowego), wygasła na Janie Ziębickim w 1428r.,
• głogowska (wywodziła się od Konrada I głogowskiego, brata Bolesława II Rogatki), wygasła na Henryku XI w 1476r.,
• żagańska (wywodziła się od Henryka IV Wiernego, wnuka Konrada I głogowskiego), wygasła na Janie II Szalonym w 1504r.,
• oleśnicka (wywodziła się od Konrada I oleśnickiego, brata Henryka IV Wiernego), wygasła na Konradzie X w 1492r.,

Z kolei od Mieszka Plątonogiego, drugiego syna Władysława II Wygnańca, wywodzi się linia raciborska. Podział tej linii na kolejne datuje się od pokolenia synów Władysława opolskiego. Tak więc wyodrębniły się linie:

• cieszyńska (wywodziła się od Mieszka cieszyńskiego, syna Władysława Opolskiego), wygasła na Fryderyku Wilhelmie w 1625r.,
• oświęcimska (starsza) (wywodziła się od Władysława Oświęcimskiego, syna Mieszka cieszyńskiego), wygasła na Janie III w 1405r.,
• oświęcimska (młodsza) (wywodziła się od Przemysława Oświęcimskiego, prawnuka Mieszka cieszyńskiego), wygasła na Janie V w 1494r.,
• bytomska (wywodziła się od Kazimierza bytomskiego, syna Władysława Opolskiego),wygasła na Bolesławie w 1355r.,
• opolska (wywodziła się od Bolesława I opolskiego, syna Władysława Opolskiego), wygasła na Janie II Dobrym w 1532r.
• raciborska (wywodziła się od Przemysława raciborskiego, syna Władysława Opolskiego), wygasła na Leszku w 1336r.

Dzielnicą senioralną z tej linii Piastów władali: Władysław II Wygnaniec, Mieszko Plątonogi, Henryk I Brodaty, Henryk II Pobożny, Bolesław Rogatka (często pomijany w zestawieniach władców dzielnicy senioralnej^[4]) i Henryk IV Probus.

[edytuj] Piastowie wielkopolscy

Linia Piastów wielkopolskich wywodzi się od Mieszka III Starego (zm. 1202), księcia wielkopolskiego. Spośród jego synów jedynie Odon doczekał się męskiego potomstwa. W linii męskiej Piastowie wielkopolscy wygaśli na Przemyśle II, zamordowanym w 1296 roku, zaś w linii żeńskiej na jego siostrze stryjecznej, Jadwidze w 1339.

Dzielnicą senioralną z tej linii Piastów władali: Mieszko III Stary, Władysław Laskonogi i Przemysł II. Ten ostatni był również czwartym Piastem w ogóle, a pierwszym od czasów Bolesława II Szczodrego, który został koronowany (26 czerwca 1295).

[edytuj] Piastowie małopolscy

Linia Piastów małopolskich wywodzi się od Kazimierza II Sprawiedliwego (1138-1194), księcia krakowskiego, a później także mazowieckiego. Spośród jego synów dwóch doczekało się potomstwa - Leszek Biały (kontynuator linii małopolskiej) i Konrad I mazowiecki (założyciel linii mazowieckiej). W linii męskiej Piastowie małopolscy wygaśli na Bolesławie Wstydliwym, zmarłym w 1279 roku. Ostatnią Piastówną małopolską była Salomea (późniejsza błogosławiona), zmarła w 1268 roku.

Z tej linii Piastów w dzielnicy senioralnej, a później krakowskiej panowali Kazimierz II Sprawiedliwy, Leszek Biały i Bolesław V Wstydliwy. Należy zaznaczyć, że dzielnica senioralna była dzielnicą dziedziczną Piastów małopolskich.

[edytuj] Piastowie mazowieccy

Starsza linia Piastów mazowieckich wywodzi się od Bolesława IV Kędzierzawego, wygasłą na jego synu Leszku zm. 1186, który przekazał swoją dzielnicę Kazimierzowi II Sprawiedliwemu zm.1194.

Młodsza linia Piastów mazowieckich wywodzi się od Konrada (zm. 1247), księcia mazowieckiego, syna Kazimierza II Sprawiedliwego. Spośród jego synów męskiego potomstwa doczekali się Kazimierz I kujawski (założyciel linii Piastów kujawskich) oraz Siemowit I, który kontynuował linię mazowiecką.

Linię mazowiecką dzieli się na dwie linie:

• płocką - wywodzącą się od Siemowita IV, także syna Siemowita III, wygasłą na Władysławie II w 1462r.
• warszawską - wywodzącą się od Janusza I, syna Siemowita III, wygasłą w linii męskiej w 1526 roku na Januszu III.

Spośród przedstawicieli tej linii dzielnicą krakowską władał Konrad I mazowiecki.

[edytuj] Piastowie kujawscy

Linia Piastów kujawskich wywodzi się od Kazimierza I (zm. 1267), księcia kujawskiego. Z tej linii Piastów dzielnicę krakowską opanował najpierw Leszek Czarny w 1279 roku po śmierci Bolesława Wstydliwego, a później jego przyrodni brat Władysław I Łokietek w 1306 roku po śmierci Wacława III, który w 1320 roku został koronowany na króla Polski. Po śmierci Łokietka w 1333 roku kolejnym królem Polskim został jego syn Kazimierz III Wielki. Ten jednak zmarł w 1370 roku, nie pozostawiając legalnego męskiego potomka, a polską koronę odziedziczył jego siostrzeniec Ludwik, król Węgier z dynastii Andegawenów (boczna linia Kapetyngów).

Linia Piastów kujawskich wymarła w linii męskiej na Władysławie Białym w 1388 roku.

[edytuj] Ostatni Piastowie

Za ostatniego męskiego przedstawiciela dynastii Piastów uchodzi Jerzy Wilhelm, książę brzesko-legnicki zmarły 21 listopada 1675 w Brzegu. Jednak Jerzego Wilhelma przeżył jego stryj August hrabia Legnicki (August von Liegnitz), zmarły w 1679 w swym majątku Kantorowice (Kantersdorf) w ks. brzeskim. Pochodził on jednak z małżeństwa morganatycznego i nie miał praw do nazwiska i spadku.

Ostatnim męskim przedstawicielem dynastii Piastów, jednak również bez prawa do tronu czy nazwiska, był baron von und zu Hohenstein – Ferdynand II zmarły 3 kwietnia 1706, wnuk Wacława Gotfryda, naturalnego syna przedostatniego księcia cieszyńskiego Adama Wacława z jego pozamałżeńskiego związku z ochmistrzynią Małgorzatą Kostlachówną. Ostatnią Piastówną była Karolina (zm. 1707), księżniczka legnicka.

[edytuj] Monumentum Piasteum

W Monumentum Piasteum, legnickiej nekropolii ostatnich książąt piastowskich i zarazem panteonie całej dynastii piastowskiej znajduje się łaciński napis, który w przekładzie na polski brzmi: Bogu, Opiekunowi szczątków i pobożnym cieniom Domu Piastowskiego ten pomnik poświęcono, który wziął początek z Piasta w roku 775 ery Chrystusowej, dał Sarmacji 24 królów i licznych panujących Śląskowi 123 książąt, kościołowi 6 arcybiskupów i biskupów, Północy religię, naukę, urządzenia państwowe, świątynie, szkoły, miasta, zamki i mury obronne, dzięki władcom pobożnym, szlachetnym, świętym, dzielnym i łaskawym. Germanię ocalił od nawały tatarskiej, który na Chrystianie najlepszym i jego synu Jerzym Wilhelmie ostatnim, lecz w zasługach najpierwszym dnia 21 listopada 1675 roku przy wielkim żalu Ojczyzny, Europy i cesarza równo po dziewięciu stuleciach skończył się i zasłużył, aby Ludwika, księżna anhalcka, ostatnia matka Piastów pomnik ten zbudowała przodkom i pradziadom, jako też potomnym, małżonkowi, synowi, sobie i pozostałej córce Karolinie księżnej holsztyńskiej roku Chrystusowego 1679, płacząc nad urnami tych, z których każdy mając cnotę za herolda, a świat Północy za pomnik niczego by nie potrzebował, gdyby wcześniej od głazów nie milkło zapomnienie i niewdzięczność śmiertelnych.

[edytuj] Dane statystyczne

W ciągu 800 lat istnienia rodu (IX-XVII wiek) znanych jest 591 przedstawicieli tj. 310 mężczyzn (w tym 218 panujących) i 281 kobiet.^[5]

[edytuj] Imiona

Piastowie i Piastówny nosili imiona^[6]:

Bolesław 45 (967 – 1494)
Anna 37 (1253 – 1642)
Henryk 31 (ok. 1130 – 1614)
Jadwiga 27 (ok. 1240 – 1524)
Elżbieta 22 (przed 1154 – 1653)
Konrad 22 (ok. 1164 – 1503)
Władysław 20 (1043 – 1494)
Agnieszka 20 (po 1088 – 1622)
Jan 20 (ok. 1164 – 1639)
Kazimierz 19 (1016 – 1528)
Katarzyna 18 (ok. 1255 – 1608)
Eufemia 17 (ok. 1230 – 1447)
Wacław 15 (ok.1293 – po 1671)
Mieszko 13 (ok. 930 – 1344)
Małgorzata 13 (ok. 1300 – 1531)
Zofia 11 (ok. 1120 – 1660)
Siemowit 10 (IX w. – 1462)
Przemysław 10 (1220 – 1484)
Fryderyk 10 (1446 – 1706)
Leszek 8 (IX w. – 1339)
Salomea 8 (ok. 1160 – 1514)
Jerzy 8 (przed 1300 – 1664)
Barbara 8 (ok. 1378 – 1631)
Ludwik 6 (ok. 1317 – 1663)
Janusz 6 (ok. 1345 – 1526)
Ryksa 5 (1116 – po 1238)
Konstancja 5 (1245 – ok. 1362)
Kunegunda 5 (przed 1298 – 1372)
Maria 5 (1295 – 1654)
Mikołaj 5 (1321 – 1497)
Siemomysł 4 (X w. – 1287)
Gertruda 4 (ok. 1025 – 1268)
Eufrozyna 4 (ok. 1180 – 1324)
Bernard 4 (ok. 1255 – przed 1477)
Magdalena 4 (przed 1430 – po 1642)
Adelajda 3 (ok. 935 – 1291)
Judyta 3 (po 1130 -1320)
Ludmiła 3 (ok. 1180 – po 1539)
Helena 3 (ok. 1289 – 1583)
Chrystian 3 (1570 – 1672)
August 2 (1619 – 1679)
Świętosława 2 (ok. 970 – 1126)
Otton 2 (1000 – 1048)
Stefan 2 (ok. 1145 – 1306)
Albert 2 (ok. 1150 – ok. 1370)
Wierzchosława 2 (przed 1153 – ok. 1200)
Berta 2 (przed 1160 – po 1311)
Trojden 2 (1284 – 1427)
Beatrycze 2 (ok. 1290 – 1364)
Rupert 2 (ok. 1343 – 1431)
Joachim 2 (1550 – 1613)
Ernest 2 (1614 – 1631)
Rudolf 2 (1414 – 1633)
Zygmunt 2 (1431 – 1664)
Adam 2 (1574 – 1617)
Dorota 2 (1622 – 1629)
Czcibor 1 (ok. 935 – po 972)
Świętopełk 1 (ok. 980 – przed 992)
Lambert 1 (ok. 981 – po 992)
Bezprym 1 (zap. 987 – 1032)
Regelinda 1 (989 – po 1014)
Dytryk 1 (ok. 1000 – po 1032)
Matylda 1 (po 1017 – po 1035)
Zbigniew 1 (1073 – po 1112)
Dobroniega 1 (przed 1129 – po 1147)
Jarosław 1 (ok. 1142 – po 1284)
Odon 1 (ok. 1144 – 1194)
Olga 1 (ok. 1158 – ok. 1178)
Zbysława 1 (ok. 1171 – po 1213)
Anastazja 1 ( przed 1164– po 1240)
Eudoksja 1 (przed 1222 – po 1238)
Więcesława 1 (ok. 1225 – po 1230)
Fenenna 1 (przed 1277 – 1295)
Wiola 1 (ok. 1290 – 1317)
Beata 1 (ok. 1323 – 1331)
Jolanta 1 (ok. 1330 – 1403)
Elencza 1 (ok. 1335 – 1339)
Niemierza 1 (po 1341 – 1386)
Juta 1 (przed 1346 – po 1378)
Bolka 1 (1353 – 1428)
Guta 1 (p. 1358 – 1413)
Mikłusz (Mikołaj ?) 1 (przed 1387 – po 1417)
Cymbarka 1 (1394 – 1429)
Aleksander 1 (ok. 1395 – 1444)
Amelia1 (ok. 1397 – 1424)
Baltazar 1 (ok. 1413 – 1472)
Scholastyka 1 (ok. 1425 – ok. 1486)
Aleksandra 1 (ok. 1427 – 1460)
Machna 1 (ok. 1446 – ok. 1470)
Elekta 1 (ok. 1460 – 1507)
Stanisław 1 (1501 – 1524)
Emilia 1 (1563 – 1618)
Sabina 1 (1571 – 1572)
Sybilla 1 (1620 – 1657)
Joanna 1 (1636 – 1673)

[edytuj] Małżeństwa

Znanych jest 328 małżeństw Piastów. Najczęściej ród zawierał związki matrymonialne z przedstawicielami^[7][8]:

Piastowie 52 (mariaże Piastów śląskich z nieśląskimi 23, śląscy ze śląskimi 28, wielkopolsko-kujawskie 1)
Przemyślidzi 25 (w tym 12 ze śląskimi)
Rurykowicze 23 (w tym ks.kijowscy 8, haliccy 7 , nowogrodzcy 2, inni 6)
możni (magnaci) niemieccy 21
Askańczycy 14
możni (magnaci) czescy 13
Giedyminowicze 12
możni (magnaci) polscy 11
Wettinowie 11
Podiebradowie 9
Hohenzollernowie 8
Gryfici 8
Arpadowie 8
możni (magnaci) węgierscy 8 (w tym Batory 1, Zapolya 2)
Wittelsbachowie 7
ks. Anhaltu 5
Habsburgowie 5
stan mieszczański 5
kr. Szwecji 4 (r. Ynglingów 1, r. Sverkera 1, r. Eryka 1, r. Folkungów 1)
możni (magnaci) litewscy 4 (w tym Radziwiłłowie 1)
Sobiesławice 4
d. maklemburska 4
Luksemburgowie 4
d.. wirtemberska 3
Ekkehardyni 2
Babenbergowie 2
Andegawenowie 2
d. holsztyńska 2
d. nassauska 2
Welfowie 2
d. Haidesleben 1
d. Sachsenbume 1
książęta słowiańscy 1
kr. Danii 1 (d. Gorma)
palat. Reńscy 1
Kettlerowie (Kurlandia) 1
możni (magnaci) francuscy 1
d. Salicka 1
d. z Chatenois (lotaryńska) 1
d. rugijscy 1
ks. żmudzcy 1
d. Trojdena (litewska) 1
Kotromanić 1
d. brabancka 1
możni (magnat) Słowenii 1
Kapetyngowie (boczna) 1
d. z Urgell (barcelońska) 1
Andesch (Meran) 1
Subić 1
Jagiellonowie 1
Besarabowie (Wołoszczyzna) 1
burgrabowie Magdeburga 1
ks. Bułgarka 1
ks. Liechtestein 1

[edytuj] Długowieczni Piastowie i Piastówny^[9]

[edytuj] kobiety

1. Gertruda c. Mieszka II ur. ok. 1025, zm. 4 I 1108 ok. 83 lata
2. Świętosława Swatawa c. Kazimierza Odnowiciela ur. ok. 1044, zm. 1 IX 1126 ok. 82 lat
3. Jadwiga c. Jana I żagańskiego ur. ok. 1416, zm. 14 V 1497 ok. 81 lat
4. Anna c. Bolka III Opolskiego, ur. ok. 1377, zm. 1456, ok. 79 lat
5. Eufemia c. Siemowita III ur. przed 1341, zm. po 9 V 1418 ok. 78 lat
6. Anastazja c. Mieszka Starego, ur. przed 1164, zm. po 31 V 1240 ok.77 lat
7. Elżbieta Łokietkówna, ur. ok. 1305, zm. 1380, ok. 75 lat
8. Bolka c. Bolesława Bytomskiego, ur. ok. 1353, zm. 1428, ok. 75 lat
9. Jadwiga c. Bolesława Pobożnego, ur. ok. 1266, zm. 10 XII 1339 ok. 73 lata
10. Jolanta Helena c. Kazimierza I cieszyńskiego. ur. ok. 1330, zm. 20 III 1403, ok. 73 lat
11. Eufemia c. Bolka III Ziębickiego, ur. ok. 1375. zm. 17 XI 1447, ok. 72 lata
12. Elżbieta c. Henryka V Brzuchatego, ur. ok. 1285 – zm. 1357 ok. 72 lata
13. Eufemia, c. Henryka VI Dobrego, ur. 1312 lub 1313, zm. po 1384 ok. 72 lata
14. Wierzchosława Ludmiła c. Mieszka Starego, ur. przed 1153, zm. 1223 ok.71 lat
15. Małgorzata c. Jana I żagańskiego, ur. ok. 1420, zm. 1491 ok. 71 lat
16. Anna c. Jana II oświęcimskiego, ur. ok. 1370, zm. 1440, ok. 70 lat

[edytuj] mężczyźni

1. Janusz I mazowiecki ur. ok. 1345, zm. XI 1429 ok. 84 lat
2. Ludwik I brzeski ur. ok. 1317, zm. XII 1398 ok. 81 lat
   
3. Bernard Niemodliński ur. ok. 1376, zm. IV 1455, ok. 79 lat
4. Kazimierz I cieszyński ur. ok. 1280, zm. 1358, ok. 78 lat
   
5. Kazimierz II cieszyński ur. ok. 1450, zm. 1528 ok. 78 lat
6. Władysław Biały ur. ok. 1310, zm. 1 III 1388 ok. 78 lat
7. Henryk IX Starszy ur. ok. 1390, zm. 11 XI 1467 ok. 77 lat
8. Jan Dobry ur. ok. 1455, zm. 27 III 1532 ok. 77 lat
9. Przemysław I Noszak ur. ok. 1334, zm. 23 V 1410, ok. 76 lat
10. Mieszko III Stary ur. 1126 lub 1127, zm. 13 III 1202 75 lub 76 lat
11. Bolesław I Wysoki ur. zap. 1127, 8 XII 1201 74 lata
12. Konrad I oleśnicki ur. ok. 1292, zm. 1366 ok. 74 lata
13. Mieszko I Plątonogi ur. ok. 1138, 16 V 1211 ok. 73 lata
14. Władysław Opolczyk ur. ok. 1328, zm. 1401, ok. 73 lat
15. Władysław Łokietek ur. 1260 lub 1261, zm. 2 III 1333 72 lub 73 lata
16. Władysław bytomski ur. ok. 1280, zm. 1352 ok. 72 lat
17. Bolko IV Opolski ur. ok. 1365, zm. 6 V 1437 ok. 72 lat
18. Konrad X Biały ur. ok. 1420, zm. 21 IX 1492, 72 lat
19. Bolesław Niemodliński ur. ok. 1292, zm. 1363, 71 lat
20. Wacław II Legnicki ur. 1348, zm. 30 XII 1419 71 lat
    
21. Siemowit IV ur. przed 1357, zm. 30 IV 1426, ok. 70 lat
22. Henryk I Brodaty ur. ok 1168 – zm. 19 III 1238, ok. 70 lat

[edytuj] Stan duchowny

Stan duchowny wybrało 27 mężczyzn i 58 kobiet (łącznie 85 osób)

Dwóch przedstawicieli rodu było arcybiskupami:

Bolesław Toszecki – arcybiskupem ostrzyhomskim
Władysław Henrykowicz – arcybiskupem salzburskim i administratorem biskupstwa wrocławskiego

Dziewięciu zaś biskupami:

Jarosław opolski – biskupem wrocławskim
Mieszko bytomski – biskupem nitrzańskim i weszpremskim
Henryk mazowiecki – biskupem płockim
Jan Kropidło – biskupem poznańskim, włocławskim, kamieńskim, chełmińskim i ponownie włocławskim
Wacław legnicki – biskupem lubuskim i wrocławskim
Henryk legnicki – biskupem włocławskim
Konrad oleśnicki – biskupem wrocławskim
Aleksander mazowiecki – biskupem trydenckim
Kazimierz płocki – biskupem płockim

trzech było mnichami (Bezprym, Zbigniew i Władysław Biały)
trzech przeorami Joannitów (Mieszko bytomski - Węgry, Siemowit cieszyński – Polska, Czechy, Morawy, Austria, Rupert II Legnicki – Polska, Czechy i Morawy )
dwóch zaś członkami Zakonu Krzyżackiego (Konrad VII Biały i Henryk I Ziębicki)
Wreszcie ośmiu mogło się pochwalić niższymi urzędami kościelnymi

Kobiety były w 29 przypadkach ksieniami w klasztorach i 28 mniszkami

Zanotowano sześć porzuceń kariery duchownej wśród mężczyzn (Bezprym, Zbigniew, Konrad I głogowski, Henryk mazowiecki, Bolesław IV legnicki, Jan I Oświęcimski), oraz dwa porzucenia kariery duchownej wśród kobiet (Elżbieta wrocławska i Elżbieta cieszyńska).

Piastówny były ksieniami w :

w Trzebnicy 14
klarysek we Wroclawiu 8
w Starym Sączu 3
w Strzelinie 3
dominikanek w Raciborzu 1
w Niemczech 1
klarysek krakowskich 1
Owińska 1

mniszkami zaś:

u klarysek we Wrocławiu 9
dominikanka w Raciborzu 3
u klarysek starej Budzie 2
w Niemczech 2
u klarysek w Strzelinie 2
u klarysek w Gnieznie 2
w Skale 2
w Trzebnicy 1
NN miejsce w Polsce 1
w Strzelnie 1
św. Jerzego w Pradze 1
u dominikanek Św Jakuba w Sandomierzu 1
w Zawichoście (potem Skała) 1

[edytuj] Koronacje królewskie

Mężczyźni na króla Polski koronowali się sześciokrotnie:

1. Bolesław I Chrobry 1025
2. Mieszko II Lambert 1025
3. Bolesław II Śmiały 1076
4. Przemysł II 1295
5. Władysław I Łokietek 1320
6. Kazimierz III Wielki 1333

Kobiety królowymi były czternastokrotnie^[10]:

1. Świętosława Polska 985 (Szwecja), 998 (Dania)
2. Świętosława Swatawa 1085 (Czechy)
3. Ryksa Polska 1130 (Szwecja), ok. 1140 (Szwecja)
4. Ryksa Śląska 1152 (Kastylia)
5. Salomea Małopolska 1214 (Halicz)
6. Fenenna kujawska 1290 (Węgry)
7. Ryksa Elżbieta Wielkopolska 1303 (Polska i Czechy)
8. Wiola Elżbieta cieszyńska 1305 (Czechy)
9. Maria Bytomska 1306 (Węgry), 1306 (Czechy)
10. Beatrycza Jaworska 1314 (Rzym)
11. Jadwiga 1320 (Polska)
12. Elżbieta Łokietkówna 1320 (Węgry)
13. Anna Świdnicka 1353-1355 (Czechy, Niemcy i Rzym)
14. Jadwiga żagańska 1365 (Polska)

[edytuj] Nienaturalne zgony według źródeł (nie zawsze potwierdzone)

w bitwie^[11]

1.NN brat Mieszka I 963-965
2.Henryk Sandomierski 1166
3.Bolesław Mieszkowic 1195
4.Henryk II Pobożny 1241
5.Siemowit I mazowiecki 1262
6.Przemko ścinawski 1289
7.Kazimierz II łęczycki 1294
8.Bolesław III płocki 1351
9.Jan Ziębicki 1428
10.Rudolf żagański 1454
11.Władysław Cieszyński 1460

zamachy i morderstwa

1.Bezprym 1032
2.Otton Bolesławowic 1033
3.Mieszko II Lambert 1034
4.Bolesław II Szczodry 1081 lub 1082
5.Zbigniew po 1113
6.Leszek Biały 1227
7.Władysław III Laskonogi 1231
8.Przemysł II 1296
9.Przemysław Oświęcimski 1406
10.Baltazar I żagański 1472
11.Mikołaj II Niemodliński 1497
12.Jan V zatorski 1513

otrucia

1.Mieszko Bolesławowic 1089
2.Kazimierz II Sprawiedliwy 1194
3.Henryk III Biały 1266
4.Władysław Henrykowicz 1270
5.Konrad I głogowski 1273/4
6.Henryk IV Probus 1290
7.Przemko głogowski 1331
8.Bolesław Jerzy II 1340
9.Władysław Cieszyński 1355
10.Henryk mazowiecki 1392/3
11.Henryk VIII legnicki 1398
12.Siemowit VI 1461/2
13.Władysław II płocki 1462
14.Henryk XI głogowski 1476
15.Janusz II 1495
16.Stanisław mazowiecki 1524
17.Janusz III 1526
18.Henryk XI Legnicki 1588

wypadki

1.Bolesław Kazimierzowic 1167
2.Konrad Kędzierzawy 1213
3.Kazimierz III Wielki 1370
4.Bolesław IV legnicki 1394
5.Henryk VIII Wróbel 1397
6.Wacław żagański 1430/1

[edytuj] Znane dzieci ze związków pozamałżeńskich

1.Jarosław zm. po 1284 rodzice : Bolesław II Rogatka i NN
2.Niemierza z Gołczy zm. po 4 III 1386 rodzice : Kazimierz Wielki i Cudka kasztelanka sieciechowska
3.Jan z Gołczy zm. po 28 X 1383 rodzice : Kazimierz Wielki i Cudka kasztelanka sieciechowska
4.Pełka zm. przed 3 XI 1370 rodzice : Kazimierz Wielki i NN
5.Mikłusz zm. po 29 VI 1417 rodzice : Siemowit IV i NN
6.Jan zm. p. 14 VIII 1521 rodzice: Jan V zatorski i NN
7.Wacław Gotfryd Hohenstein zm. po 1671 rodzice : Adam Wacław Cieszyński i Małgorzata Kostlachówna
8.Magdalena zm. po 1642 rodzice : Fryderyk Wilhelm cieszyński i NN
^[12]

Przypisy

[edytuj] Bibliografia

• Balzer O., Genealogia Piastów, Kraków 1895.
• Jasiński K., Genealogia Piastów wielkopolskich. Potomstwo Władysława Odonica, (w:) Kronika Miasta Poznania, t. 2, 1995.
• Jasiński K., Rodowód pierwszych Piastów, Wrocław - Warszawa (1992).
• Jasiński K., Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich, wyd. M. Górny, Poznań - Wrocław 2001.
• Jasiński K., Rodowód Piastów śląskich, t. 1-3, Wrocław 1973, 1975, 1977.

[edytuj] Zobacz też

• historia Polski
• władcy Polski
• Korona Królestwa Polskiego
• Piastowie
  • książęta krakowscy
  • książęta kujawscy
  • książęta mazowieccy
  • książęta sandomierscy
  • książęta wielkopolscy
  • książęta wrocławscy
    • książęta cieszyńscy
      • baronowie von und zu Hohenstein
    • książęta głogowsko-żagańscy
    • książęta legnicko-brzescy
      • baronowie i hrabia legnicki
    • książęta oleśniccy
    • książęta opolscy
    • książęta opolsko-raciborscy
    • książęta oświęcimscy
    • książęta świdnicko-jaworscy
    • książęta ziębiccy
• ksiażęta panujący na ziemiach polskich spoza dynastii Piastów
  • książęta pomorscy
  • książęta gdańscy
  • książęta śląscy z dynastii Przemyślidów

• drzewo genealogiczne Piastów
• drzewo genealogiczne Piastów mazowieckich
• drzewo genealogiczne wszystkich Piastów

[edytuj] Linki zewnętrzne

• drzewa genealogiczne Piastów po angielsku